ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
254
కవికోకిలగ్రంథావళి
ఇటుసుతపలికిన వినియా
మటుమాయల వేశ్యమాత "మనసిరియెల్లన్
విటునిదికాదే, యిరువురు
కిటుభేదములున్నె బేలవీవుమృగాక్షీ.
తీసిపెట్టుధనము తిరిగి యాయనయెప్డు
వలసి యడుగ నీయవచ్చుమనము;
అనిన రొక్కమంది యానంద కలితయై
యినుప పెట్టెయందు నిడియెఁ జెడిప.
ఇటులొక సంవత్సరకాలము సంతోష తరంగితాంత రంగులై వెలవెలందియు కాఁపుకోడెగాఁడును కాలము పుచ్చుచుండ నొక్కనాఁడు వేశ్వమాత ధనాకర్షణ యంత్రమోయన అతని సమీపమున నిలుచుండి యారోపిత వినయావనత వదనయై యిటులవిన్నవించె:
దాదాపబ్దంబయ్యెను
నీదాపునఁజేరి తనయ, నీవెఱుఁగవొకో,
నాదాఁచిన ధనమంతయు
నీదినమున కడుగుముట్టె నిఁకమీఁదెటులో.
నీవిటఁ జేరిన దాదిగ
నే విటులును నెంత విత్తమిచ్చినఁగానీ