(మీనాక్షి నవ్వును.)
లుబ్ధా-- నవ్వుతావేవేఁ భ్రష్టాకారిముండా? నువ్వూ, నీసవిత్తల్లీ నన్ను చంపేసి రాజమహేంద్రం పారిపోయి, వెధవపెళ్లి చేసుకుంటారు. నాకు తెలుసును. గిరీశంగాడు అన్నమాట నిజం. వెధవని చెవిపెట్టానుకాను. నా సొమ్మంతా ఘటాశ్రాద్ధప వెధవల పాలవుతుంది. నువ్వుపో, నేను పడుకుంటాను. (పక్కమీద పడుకుంటూ) మళ్లీవొస్తాడు గాబోల్రా దేవుఁడా!
మీనా-- యవరు నాన్నా?
లుబ్ధా-- నువుపో, నీకెందుకు! ఆవెధవ నాపీకపిసికేస్తాడు. నీకోరిక తీరుతుంది.
మీనా-- మీరలా అంటే నాకు యేడుపొస్తుంది. నేనిక్కణ్ణించి కదలను. యవడా పీకపిసికేవాడు?
లుబ్ధా-- అయితే యిక్కడ పక్కేసుకుపడుకో.
మీనా-- పడుకుంటాను. యవడు మీపీకపిసుకుతాడు?
లుబ్ధా-- ఆ ముండ మొదటిమొగుడే. యిందాకా నువురాకముందు, నాగుండెలమీదెక్కి, పీకపిసికేటప్పటికి ప్రాణం పోయిందనుకున్నాను.
మీనా-- నిజంగానూ! - కలగన్నారు కాబోలు - నాన్నా.
లుబ్ధా-- కలెక్కడి కలే! పీక నులుచుకుపోతేనూ!
మీనా-- మొదటి మొగుణ్ణి మీకేం తెలుసును?
లుబ్ధా-- వాడే చెప్పాడే! "వెధవా! నాపెళ్లాన్ని పెళ్లాడావు; నిన్ను చంపేస్తా"నన్నాడే.
మీనా-- యలా వుంటాడు?
లుబ్ధా-- గిరీశంగాడి మూడు మూర్తులూనే.
మీనా-- కలగాబోలు నాన్నా. అదే తలుచుకు పడుకుంటే, చిన్నబాబు కల్లోకొచ్చాడు కాబోలు.
లుబ్ధా-- నేను చస్తే యవరికి విచారం!
మీనా-- ఆపిల్లని వెళ్లి అడుగుదునా?
లుబ్ధా-- వొద్దు, వొద్దు, తొందరపడకు.
మీనా-- నన్ను తిట్టేస్తున్నారు, దాని చచ్చినమొగుడు మిమ్మలిని చంపేస్తాడని భయపడుతున్నారు. యెందుకీతంబళ అనుమానం? ఓమాటు దాన్నేఅడిగేస్తే ఉన్ననిజం తెలిసిపోతుంది.
లుబ్ధా-- నిజం నీతో చెబుతుందీ?
మీనా-- నాతో నిజం చెబుతుంది. అది వొట్టి సత్యకాలప్పిల్ల. నాకు యంతో వుపచారం చేస్తుంది.
