స్త. 3.
ఇంద్రాణీ సప్తశతీ
207
15. ఓ దేవీ ! సూక్ష్మరజస్సులతో నిండి శ్రేష్ఠమై యే యీఅపార గగనమనబడు (సూక్ష్మ) జగత్తు కలదో, అది నీకు శరీరమని వేదములో చెప్పబడుచున్నది. అట్టి నీకీ సూర్యుడు కుమారుడు.
16. ఓ జననీ ! తీక్ష్ణ తేజస్సు గల సూర్యు డొక్కడే నీకు పుత్రుడు కాడు. భూమివలె పెద్దకాయము గలిగి గగనమందు బ్రకాశించుచు జ్యోతిర్గోళములు అను పుత్రులు నీకు పెక్కుమంది గలరు. నీ మాయల నెవడు చెప్పగలడు.
17. తల్లీ ! పావనకీర్తి గలిగి, సముద్రమును కమ్మిగాగల యే భూమి విశాలమై యున్నదో, అదియు నీ పుత్రికయే.
18. ఓ సఖులారా ! మతిని భ్రష్టమొనర్చు దుర్వ్యసన సాంగత్యమునుండి విరమింపుడు. జన్మభయబీజమును నశింపజేయు నింద్రాణీ పదపద్మములను మీ చిత్తమందు ధ్యానింపుడు.
19. ఓ సాధువా ; వెంటనే సర్వ పాపములనుండి విముక్తుడ వగుటకును, అధికశక్తి బొందుటకును నీ వింద్రాణియొక్క పవిత్ర చరణములను చిత్తమందుంచుకొనుము.
20. ఓ శచీ ! అందరిచేతను పూజింపబడు కాంతిని ధరించు మేఘము వ్యర్ధమై, కాంక్షింపబడిన జలము నది సృజింపజాలనప్పుడు, నీ నిర్మలకీర్తి గానము జలము నీయగలుగుచున్నది.
