స్త. 2.
ఇంద్రాణీ సప్తశతీ
195
5. ఓ దేవీ ! నీ నగవు దిక్కులయొక్క యధికములగు చీకట్లను మర్దించుచు, కొంచెముగా వెడలుచున్నను అధిక వైభవము గలదై యున్నది. నీ కొప్పు శరత్కాల యమునాతరంగమువలె నీలవర్ణముతోగూడి అతిపావనమై యున్నది.
6. ఓ దేవీ ! నీ స్వరము వీణాస్వరమును పరుష మనిపించుచు, దుఃఖించువారి కానంద మొసగుచున్నది. మనోహర విలాసవశమగు నీ నడక మందముగానున్నది. నీ శరీరకాంతి వర్ణింప నలవి గాకున్నది.
7. ఓ దేవీ ! నీ బుద్ధి యతులమైన యోగసిద్ధులను బొందియున్నది. నీ చాతుర్యము పండితులకు స్తుత్యమైయున్నది. దేవేంద్రునికి త్రిలోకాధిపత్యముకంటె నీవేయెక్కువ సుఖము నిచ్చు చున్నావు.
8. ఓ తల్లీ ! దేవతాశరీరమును ధరించి, ప్రకాశించు పక్షములతో (అనగా రెప్ప వెండ్రుకలతో) గూడిన నేత్రములను బొందిన నిన్ను జూచినప్పుడు దేవేంద్రునకు శృంగారమనెడి ఆదిమరసము పుట్టెను.
9. అనాదియైన వాసనచే వసించు నాదిదంపతులు సంతోషనిధి యగు శృంగారరసము నాదియందు బొందిరి. అందువల్లనే ముల్లోకములందా క్రమము ప్రాకెను.
10. నీలోత్పలములవంటి నేత్రములుగల ఆ పురాతనస్త్రీ దేవతా ప్రభువైన యింద్రునితో విహార మే కారణమువలన జేయుచుండెనో, ఆ కారణమువల్లనే సత్పురుషుల కా శృంగారరసమునం దభిలాష గల్గెను.
