301
ద్వితీయ భాగము.
గతిఁ గాడు గాచునీకష్టంబు దగు నె
కులసతితలఁ దెగఁగొట్టి యేలోక
సౌఖ్యంబుఁ బొందఁ జూచెదవె
యాలికై దశుని నడఁపఁడే శివుఁడు
పోలింప నీకంటె బుద్ధిహీనుండె
సతి లేని గృహ మేల సౌఖ్యంబు లేల
సతి లేనిసుతు లేల సంపద లేల
సతియుఁ గల్గినఁ గల్గు సకలధర్మములు..................2550-
సతియుఁ గల్గినఁ గల్గు సకలపుణ్యములు
సతి గల్గినను గల్గు సత్పుత్రచయము
సతి గల్గినను గల్గు సద్గతి త్రోవ
యటు గాన విడువు మీ యాగ్రహబుద్ధి
గటకటా నీ వివేకం బెందుఁ బోయె
నాబుద్ధి వినక నందనుఁ జంపు కొంటి
నాబుద్ధి వినక నీ నాతి నమ్మితివి
మాను మిగుణ మన్న మానక దురభి
మానంబె పెంచెదు మానవాధీశ
నామాటఁ గైకొని నాకొమారితల..................................2560
నామాలమగువల నర్థి వరింపు
నీ సుతు ప్రాణంబు నీరాజ్య సుఖము
నీ సతితోఁ బొందు నీ తొంటి పెంపు
బడయు మీ వింక నీపదును దప్పినను
గడపట నీవు తెక్కలిఁ జత్తు' వనుచుఁ
...............................................................................................................
స్త్రీని, పదును= సమయము, తెక్కలిన్ = పంచన చే, భవసాగరంబున్ =సంపార
