| |
మియు గగనంబు దిక్కులుం బగుల నార్చుచు మహీతలంబునం ద్రెళ్లి దీనుం డై
మీ రెవ్వ రని యడిగిన నద్దానవునకు లక్ష్మణుం డి ట్లనియె.
| 1243
|
| ఆ. |
ఇమ్మహానుభావుఁ డిక్ష్వాకుదాయాదుఁ, డనఘమూర్తి రాముఁ డనఁగ నొప్పు
నేను లక్ష్మణుండ నితనికిఁ దమ్ముఁడ, నెపుడు భ్రాతృభక్తి నెసఁగువాఁడ.
| 1244
|
| ఆ. |
అంబచేత రాజ్య మపహృత మగుచుండఁ, బత్నితోడఁ గూడి భానుకులుఁడు
మత్సమేతుఁ డగుచు మహితాటవికి వచ్చి, యొక్కచో వసించి యుండు నంత.
| 1245
|
| క. |
మ్రుచ్చిలి రక్కనుఁ డొక్కఁడు, సచ్చరితుని రామవిభునిసతిఁ గొని పోయెం
జెచ్చెర నద్దేవిని మే, మిచ్చట శోధించువార మెంతయుఁ గడఁకన్.
| 1246
|
కబంధుఁడు రామలక్ష్మణులకుఁ దనచరిత్రం బెఱింగించుట
| వ. |
మా తెఱం గిట్టిది నీ వెవ్వండ వేమి కారణంబున భగ్నజంఘుండ వై యురం
బున ముఖంబు గలిగి కబంధసదృశుండ వై యివ్వనంబునం జరియించెద వని
యడిగిన నారక్కసుండు పరమప్రీతుండై యింద్రవచనంబుఁ దలంచి లక్ష్మణున
కి ట్లనియె.
| 1247
|
| సీ. |
అనఘాత్మ సౌభాగ్యమున మిముఁ బొడగంటిఁ బరమకోపమునఁ గృపాణధారఁ
గరములఁ ద్రుంచినకారణంబున నాదువెత లెల్లఁ బాసె నీవికృతరూప
మేను బూనుట కైన హేతువుఁ జెప్పెద విను తొల్లి యసమానవిక్రమమున
సూర్యపురందరసోములచందాన దివ్యరూపముఁ దాల్చి త్రిభువనమున
|
|
| తే. |
సంచరించుచు బలగర్వసంభ్రమమున, లోకభీకర మీరూపు వీఁకతోడఁ
దాల్చి వనవాసరతు లగుతాపసులకు, నురుభయము పుట్టఁ దిరుగుచు నొక్కనాఁడు.
| 1248
|
| వ. |
స్థూలశిరుం డనుమునిపతి వెఱపింపంబోయిన ఘోరశాపభాషణశీలుం డైనయమ్మ
హాత్ముండు కోపించి లోకవిగర్హితంబును ఘాతుకంబు నైనయిట్టివికృతరూపంబున
నన్నుఁ దిరస్కరింపవచ్చితివి గావున నీరూపంబునన యుండు మని ఘోరం బగుశాపం
బిచ్చిన నేను భయంబుఁ గొని కరంబులు మోడ్చి శాపమోక్షణం బనుగ్రహింపు
మని ప్రార్థించిన నత్తాపసోత్తముండు దయాళుం డై యిక్ష్వాకునాథుం డగురాముం
డెప్పుడు విజనం బైనవనంబున నీభుజంబులు ఖండించి నీశరీరంబు దహించు
నప్పు డీవికృతరూపంబు విడిచి శుభం బైనపూర్వరూపంబుఁ గైకొనియెద వని
యానతిచ్చె నన్ను దనుపుత్రునిఁ గా నెఱుంగు మదియునుం గాక యీవికృతా
కారంబు గలుగుట కింద్రకోపంబుం గారణం బై యుండు నదియునుం గొంత
యెఱింగించెద వినుము.
| 1249
|
| క. |
ఏ నుగ్రతపంబునఁ జతు, రానను ముదితాత్ముఁ జేసి యవ్విభుచేత
న్మానుగ దీర్ఘాయువు స, న్మానంబునఁ బడసి దురభిమానముపేర్మిన్.
| 1250
|
| వ. |
పురందరుండు న న్నేమి సేయం గలఁ డని తిరస్కరించి యతనితో రణంబుఁ
గావించినం దేవతావల్లభుం డలిగి శతపర్వం బైనవజ్రంబుఁ బ్రయోగించిన నయ్య
|
|
