| తే. |
కాల మెంతటిఘను లైనఁ గడవఁజాల, రనఘ పౌరుష మెల్ల నిరర్థకంబు
గాన నిన్నును నన్ను నిక్కాలమందు, దైవ మాపన్నులఁగఁ జేసెఁ దలఁపు లేల.
| 1234
|
| వ. |
వత్సా సర్వభూతంబులలోనఁ గాలంబునకే మహావీర్యంబు గల దక్కాలంబు
నకు సర్వభూతసంహారంబు ప్రయాససాధ్యంబు గాదు సులభసాధ్యం బై
యుండు.
| 1235
|
| తే. |
ఎంత బలవంతు లైనఁ దా రెంత శూరు, లైన నెంతకృతాస్త్రకు లైనమనుజు
లవని వాలుకసేతువు లట్ల వెస న, శింపుదురు కాలవశమునఁ జేసి వత్స.
| 1236
|
| వ. |
అని యిట్లు పెక్కుచందంబులఁ దనదురవస్థకుం బొక్కుచు దృఢసత్యవిక్ర
ముండును మహాయశుండును బ్రతాపవంతుండు నగురాముండు సముదగ్ర
పౌరుషుం డగుసౌమిత్రి నవలోకించి తనచిత్తంబు స్థైర్యయుక్తంబుఁ గావించు
కొని యుండె నప్పు డాకబంధుండు నిజబాహుపాశపరిక్షిప్తు లయిన దాశరథులం
జూచి దైవవశంబునం జేసి మీరు క్షుధార్తుండ నైననాబాహువులం జిక్కితి
రింకఁ దడ వేల నాకు నాహారంబు గం డనవుడు సుమిత్రానందనుండు పర
మార్తుం డయ్యును ధైర్యంబుకలిమి విక్రమంబునందుఁ గృతనిశ్చయుం డై
రామున కి ట్లనియె.
| 1237
|
లక్ష్మణుఁడు రామునితోఁ గబంధుబాహువుల ఖండింపవలయు ననుట
| మ. |
అనఘా వీఁడు దురాత్మకుండు గురుబాహాసత్త్వయుక్తుండు లో
కనికాయంబుల నొక్కటం గడఁగి మ్రింగంజాలువాఁ డింక నొ
క్కనిమేషం బెడఁజేసితేని మసలన్ గర్వోద్ధతి న్మ్రింగు న
పనికిం బూనక మున్నె వీనిభుజముల్ భద్రాసి ఖండింపుమా.
| 1238
|
| వ. |
దేవా యాగబాహ్యంబు లైనపశువుల వధించినవారికిం బోలె నకృతపరా
క్రము లైనవారి వధించినవారికిఁ బాపంబు గలుగుం గాని యిట్టిదురా
త్మునిం జంపినవారికిఁ బాపంబు లేదు గావున నాలస్యంబు సేయక వీనికరం
బులు ఖండింపుము.
| 1239
|
| తే. |
అనుచు లక్ష్మణుఁ డన్నతో నాడుమాట, విని కబంధుఁడు కోపప్రవిష్టుఁ డగుచు
ఘోరపాతాళనిభ మైననోరు దెఱచి, యసముతో మ్రింగ గమకించునంతలోన.
| 1240
|
| వ. |
దేశకాలజ్ఞు లగునమ్మహాపురుషులు నిశితంబు లైనకృపాణంబు లంకించి.
| 1241
|
| తే. |
దనుజుదక్షిణబాహువుఁ దునిమె రాముఁ, డంతఁ దోడ్తోడ సౌమిత్రి యసురుసవ్య
కరము దునియంగ నేసె నీగతి నికృత్త, బాహుఁ డై వాఁడు రోఁజుచుఁ బడియె నపుడు.
| 1242
|
| వ. |
ఇట్లు కబంధుండు విలూనబాహుం డై నెత్తుటం దోఁగి జలధంబుమాడ్కిఁ బుడ
|
|
