లక్ష్మణుఁడు రామునికిఁ దాను సీతను విడిచి వచ్చుటకుఁ గారణంబుఁ దెల్పుట
| క. |
నా విని లక్ష్మణుఁ డతిశో, కావిలచేతస్కుఁ డగుచు ననుపమఘనదుః
ఖావేశంబున నడలుచు, భావంబునఁ గుందు రామభద్రున కనియెన్.
| 1035
|
| ఉ. |
ఇంతన నేల దేవ మిథిలేశ్వరపుత్రిక నొంటి డించి నా
యంతనె యేను దుష్టమతి నై చనుదెంచినవాఁడఁ గాను మీ
చెంతకుఁ బోయి రమ్మనుచుఁ జెచ్చెర నయ్యమ తూల నాడ నొ
క్కింత సహింపఁజాల కిపు డీగతి వచ్చినవాఁడ నెంతయున్.
| 1036
|
| చ. |
అనఘా నీవు మృగంబువెంట మృగయావ్యాసక్తచిత్తుండ వై
చనినం బిమ్మటఁ గొంతసేవునకు యుష్మత్కంఠనాదంబురీ
తి ననుం గావఁగ రారె హాజనకపుత్రీ హాసుమిత్రాసుతా
యనుమాట ల్విన నయ్యె దూరమున దైన్యధ్వానయుక్తంబుగన్.
| 1037
|
| ఉ. |
ఆనినదంబు కర్ణపుట మంటినయంతనె శంకితాత్మ యై
జానకి నన్ను నీకడకుఁ జయ్యనఁ బొమ్మటు లంచుఁ బల్కినం
గాననమందుఁ బాయుటది కర్జము గా దటు లైన సీతకు
న్హాని ఘటిల్లు నంచు వినయంబున నంజలిఁ జేసి నమ్రతన్.
| 1038
|
| వ. |
దేవీ భవద్వల్లభుం డగురాముండు త్రిలోకఖ్యాతపౌరుషుండు విక్రమవంతుం
డమ్మహానుభావున కెందును గొఱంత లేదు నీవు తప్పు దలంచితివి నా చెప్పిన
ట్లాపైఁడిమెకంబు రాక్షసమాయ యగుటం జేసి రామధనుర్ముక్తసాయకాభి
హతం బై మృగరూపంబు విడిచి దైత్యరూపంబునఁ బ్రాణంబులు విడుచుచు
మనమనంబునకు విషాదంబుఁ గల్పించుకొఱకు రామవాక్యానురూపం బగు
వాక్యంబున ని ట్లాడె నంతియ కాక సురాసురాదు లొక్కటియై యెత్తివచ్చిన
నసహాయశౌర్యంబున వధించుం గాని రఘువల్లభుండు పౌరుషంబు విడిచి
రక్షింపు మనియెడినీచవాక్యంబుఁ బల్కునే యమ్మహాత్ముండు దేవతల నైన
రక్షింప సమర్థుం డిది యేటిచింత రాముండు ముల్లోకంబులయం దజయ్యుం
డప్పరాక్ర మధుర్యునిం దొడరి పోరునట్టిజెట్టిజోదు త్రిలోకంబులయం దింతకు
మున్ను పుట్టినవారిలోన నింకఁ బుట్టెడువారిలో నైనను లేఁడు గావునఁ
గునారీజనసేవితం బైనయీవిచారంబు విడిచి స్వస్థచిత్తవు గమ్మని బహు
ప్రకారంబుల నే నమ్మహాదేవిని బ్రార్థించుచు ధైర్యంబుఁ దెల్పినఁ గటకటం
బడి కన్నీరు నించుచుఁ గోపంబు గదిరినమనంబుతో దారుణవాక్యంబున
నా కి ట్లనియె.
| 1039
|
| సీ. |
దురితాత్మ నామీఁద దుష్టభావము సేర్చి యున్నాఁడ విది నీకు యుక్త మగునె
రాముఁడు మృతుఁ డైన రమణతో నన్నుఁ జేకొనఁగ నీకు వశంబె మొనసి మున్ను
దుర్విచారత భరతుండు వరం బనునెపమున సామ్రాజ్య మపహరించె
|
|
