| క. |
విమలాంబుజంబుకైవడి, రమణీయం బగుచుఁ జాల రాజిలు నీయా
స్యము మురువు దక్కి యున్నది, కమలేక్షణ వగపుచేతఁ గందినకతనన్.
| 971
|
| క. |
అన విని జానకి దశకం, ఠునిదుర్వచనముల కడలి తోరపుశోకం
బున నేడ్చెఁ గనుల నశ్రులు, చినుకఁ బటాంతమున మోముఁ జేర్చి రయమునన్.
| 972
|
| క. |
ఇమ్మెయి ఘనశోకావే, శమ్మున విలపించుచున్నజనకకుమారిం
గ్రమ్మఱఁ గనుఁగొని కామవ, శమ్మున ని ట్లనియె రాత్రిచరుఁ డాతురుఁ డై.
| 973
|
| ఉ. |
సన్నతగాత్రి యింక గడుసంభ్రమ మేల విధాత యీగతి
న్నిన్ను సృజించె నాకొఱకు నేరుపు లేటికిఁ దప్ప దింక నీ
యున్నతపాదపద్మముల కుత్తమభక్తి నమస్కరించెదం
బన్నుగ నన్నుఁ బ్రోవు మిఁక వశ్యుఁడ దాసుఁడ నైతి నెంతయున్.
| 974
|
| చ. |
స్మరశరపీడితుండ నయి సారెకు నే నిపు డన్నమాట లో
కరివరయాన నీచములుగా మది నెంచకుమా త్రిలోకసుం
దరి వగునీకు వందన మొనర్చెను గాని దశాననక్షపా
చరవిభుఁ డెన్నఁ డేని యొకచానపదంబులు వ్రేల ముట్టునే.
| 975
|
| ఆ. |
పరఁగ ధర్మలోపభయమును సిగ్గును, విడిచి యింక గారవింపు నన్ను
నెలఁత మనకు దైవనిష్ష్యంద మీబంధ, మార్ష మగుటఁ దప్ప దడలవలదు.
| 976
|
| చ. |
శతమఖముఖ్యు లెవ్వనిప్రసాదముఁ గోరి సమగ్రభక్తి సం
తతము భజింతు రట్టిఘనదైత్యశిఖామణి యైనావణుం
డతిశయభంగి వేఁడ విన దయ్యయొ యెంత వివేకహీన యీ
సతి యని విన్నవారు వెలిఁ జాటరె వేఱొకరీతిఁ బల్కినన్.
| 977
|
| వ. |
అని బహుప్రకారంబులఁ గందర్పదర్పగోచరుండు గావున మైమఱచి కృతాంత
వశగతుం డై వైదేహిం దనసొమ్ముగాఁ దలంచుచు దురాలాపంబు లాడుచున్న
రావణుం జూచి యద్దేవి భయంబు విడిచి వానిఁ దృణంబునకు సరిగా భావిం
చినతెఱం గెఱింగించుకరణి నొక్కతృణఖండంబుఁ జేతం బట్టుకొని శోకావే
శంబున ని ట్లనియె.
| 978
|
సీతాదేవి రావణుని నిరసించుట
| క. |
దారుణచాపచ్యుతవి, స్ఫారశరానలవిదగ్ధశాత్రవకులకాం
తారుఁడు దశరథుఁ డనఁగా, ధారుణివరుఁ డొప్పు సత్యధర్మోజ్జ్వలుఁ డై.
| 979
|
| ఉ. |
ఆనరలోకపాలకున కగ్రసుతుండు మహాభుజుండు స
న్మానితబాహుశౌర్యుఁ డసమానబలుండు జగత్ప్రసిద్ధుఁ డ
బ్జాననుఁ డబ్జలోచనుఁ డహస్కరతేజుఁడు సత్యవాది పం
చాననవిక్రముండు గలఁ డార్యుఁడు రాముఁ డనాఁ బ్రసిద్ధుఁ డై.
| 980
|
| క. |
హరునకు నుమ కైటభసం, హరునకు రమ పోలె నమ్మహారాజకులా
|
|
