| |
బనివడి గూర్చి యమ్మెకముపై నిగిడించె నమోఘవైఖరిన్.
| 749
|
| వ. |
ఇ ట్లనన్యసాధనం బైనయద్దివ్యసాధనంబు రామునివింటివలన నిర్గమించి భర్గనే
త్రాగ్నియుం బోలె మండుచుఁ దత్క్షణంబ పఱతెంచి మృగరూపధరుం డైన
మారీచునిశరీరంబు భేదించిన శరార్తుం డై యన్నీచుండు తాలప్రమాణంబు
మింటి కెగసి నిబిడంబుగా భైరవారావంబు సేయుచు నల్పజీవితుం డై ధరణిం
బడి యమ్మాయారూపంబు విడిచి నిజరూపం బంగీకరించి రావణునివాక్యంబుఁ
దలంచి వైదేహి లక్ష్మణు నేయుపాయంబున నిచ్చటికిం బంపు జానకి
నేయుపాయంబున రావణుం డపహరించు నని చింతించి రామస్వరానురూపం
బగునెలుంగున.
| 750
|
మారీచుఁడు రామస్వరానురూపముగా నఱచుట
| శా. |
ప్రాంచద్వైఖరదైన్యనాద మడర న్హాసీత హాలక్ష్మణా
యంచుం బేర్కొని యంత శాతశరబాధాపీడితప్రాణుఁ డై
సంచారంబులు మాని మేన ననువు ల్సంధింపఁగా లేక వే
పంచత్వంబును బొందె నప్పుడె నిలింపద్వేషి వీతస్పృహన్.
| 751
|
| వ. |
ఇట్లు మారీచుండు గూలిన యనంతరంబ.
| 752
|
| మ. |
అనిమేషారి మదీయకస్వరముతో హాసీత హాలక్ష్మణా
యని వాపోవుచుఁ బ్రాణము ల్విడిచె నయ్యార్తధ్వని న్విన్నచో
జనకక్ష్మాపతిపుత్రి యెం తడలునో సౌమిత్రి తా నిప్పు డే
మని చింతించునొ యంచు రాఘవుఁడు త్రాసాయత్తచేతస్కుఁ డై.
| 753
|
| వ. |
లక్ష్మణుం డాడినతెఱం గంతయు నిజం బయ్యె నని తలంచి యచ్చట నిలువ
నొల్లక తత్క్షణంబ వేరొక్కమృగంబును జంపి దాని మాంసంబు గొని శీఘ్రం
బున జనస్థానమధ్యవర్తినిజాశ్రమంబున కభిముఖుం డై వచ్చుచుండె నంత
నిక్కడ వైదేహి రామస్వరానురూపం బైనదీనస్వరంబు విని లక్ష్మణున కి ట్లనియె.
| 754
|
| మ. |
నినదం బొక్కటి పిక్కటిల్లె దిశల న్దీనస్వరోపేత మై
వినఁగా నయ్యెడు వింటె కాన మెకమున్ విధ్వస్తముం జేయఁగాఁ
జనియె న్దూరము కాననాంతరమునన్ సౌమిత్రి మీయన్న య
య్యనఘుం గావఁగ నేగు మీ విపుడె సౌహార్ధంబు సంధిల్లఁగన్.
| 755
|
సీత లక్ష్మణునితో రాముని రక్షింపఁ బొమ్మని చెప్పుట
| మ. |
హరిమధ్యంబున నున్న గోవృషముచాయ న్రాఘవుం డాత్మలో
నరయం గ్రూరనిశాచరాంతరగతుం డై చిక్కెఁ గాఁబోలు సొం
పఱి నాచిత్తము భూరిసాధ్వసయుతం బైయున్న దీ వేగి చె
చ్చెర నన్నుం గరుణించి రామవిభునిం జేపట్టి రక్షింపుమా.
| 756
|
| చ. |
అన విని లక్ష్మణుండు హృదయంబున రామునియుగ్రశాసనం
|
|
