క. |
నిరనుగ్రహుఁడవు క్రూరుఁడ, వరయఁగ నజితేంద్రియుండ వగునీ విల నె
వ్వరికిఁ బతి వట్టిరజనీ, చరు లందఱు నీకతమున సమసెద రింకన్.
| 701
|
వ. |
రాక్షసేంద్రా యే నొకరుండ యాదృచ్ఛికం బైనపాపంబున నశించెదఁ గావున
శోచనీయుండఁ గాను నీవు బుద్ధిపూర్వకంబుగాఁ బాపంబుఁ జేసి బంధుసహి
తంబుగా నశింపనున్నవాఁడవు గావున నీవే శోచనీయండవు.
| 702
|
క. |
ననుఁ జంపి పిదప నిన్ను, న్ఘనరణమునఁ జంపు శీఘ్రకాలంబున రా
మునిచేతఁ జచ్చి యిప్పుడె, యనిమిషకులవైరి నేఁ గృతార్థుఁడ నగుదున్.
| 703
|
వ. |
మఱియు రామసందర్శనమాత్రంబున నేను గెడసెదఁ బవంపడి సీత నపహ
రించి బంధుసహితంగా నీవు పొలిసెదవు సందియంబు లేదు సీత నపహరించి
కొని తెచ్చితి వేని నీవును నేనును లంకయు రాక్షసులును నశింతు రింతయు
నిక్కంబు రాక్షసేంద్రా హితకాముండ నైననాచేత నివార్యమాణుండ
వయ్యును మద్వాక్యంబుఁ గైకొన వైతివి క్షీణాయువు లగునరు లాసన్నమర
ణు లై సుహృత్సమీరితం బైనహితంబు విన నొల్ల రని యిట్లు బహుప్రకారం
బులు రావణునిదౌరాత్మ్యంబునకు గర్హించి పదంపడి రావణభయంబున
దీనుం డై యి ట్లనియె.
| 704
|
ఉ. |
అంతకవిక్రముం డయిన యారఘువీరుని డాసి క్రమ్మఱం
బంత మెలర్ప నా కిచటఁ బ్రాణయుతంబుగ నుండరాదు కా
లాంతకదండతాడితుఁడ వైన నిను న్మరలింపఁజాల నిం
కెం తని చెప్పువాఁడ నిపు డేగెద రావణ నీకుఁ బ్రీతిగన్.
| 705
|
రావణుఁడు మారీచసహితుండై రామాశ్రమమునకుఁ బోవుట
వ. |
నీకు స్వస్తి యగుఁ గాక యని పలికిన నమ్మారీచునివాక్యంబున కలరి రావ
ణుండు వానిం గౌఁగిలించుకొని రాక్షసోత్తమా నీచేత మదభిప్రాయానుసా
రంబుగా నీదృశం బైనపౌరుషవాక్యంబు సముదీరితం బయ్యె నిప్పు డెప్పటి
మారీచుండ వైతి వింతకు ము న్నధైర్యావలంబనంబున వేఱొక్కరాక్షసుండ
వైతివని బహూకరించి వెండియు ని ట్లనియె.
| 706
|
చ. |
అఱమఱ లేక జీవితసఖా నిను నమ్మినవాని కెంతయు
న్గొఱఁతలు గల్గునే యతిమనోహరనూతనహేమభూషిత
స్ఫురదురురాసభంబులను బూన్చినచారుమణీశతాంగముం
బరువడి నెక్కు మిప్పుడు సమంచితవైఖరిఁ గార్యసిద్ధికిన్.
| 707
|
వ. |
అని ప్రియంబుఁ బలికి దశగ్రీవుండు మారీచసహితంబుగా విమానంబుంబోని
కాంచనరథం బెక్కి శీఘ్రంబున నయ్యాశ్రమంబు నిర్గమించి యింత నంతఁ
బురంబులు జనపదంబులు నానావిధవనంబులును బత్తనంబులును సరిద్గిరిసమూ
హంబులును విలోకించుచుం జనిచని దండకారణ్యంబుఁ బ్రవేశించి యందు
|
|