|
భారి యనికిఁ బఱతెంచిన, వారక వధియింతు నెంతవారలు మర్త్యుల్.
| 377
|
వ. |
అని యిట్లు దురాగ్రహంబునం బలికిన నాఖరాసురునివాక్యంబులు విని మృత్యు
పాశావపాశితు లై రాక్షససైన్యయోధులు సంతోషవిశేషంబున నతనిం
బ్రశంసించి రాసమయంబున శ్యేనగామియుఁ బృథుగ్రీవుండును విహంగముం
డును దుర్జయుండును గరవీరాక్షుండును బరుషుండును గాలకార్ముకుండును
మేఘమాలియు మహామాలియు సర్పాస్యుండును రుధిరాశనుండు ననుపన్ని
ద్దఱు మహామాత్యులు ఖరునిం జుట్టుముట్టి యగ్రభాగంబునం జనుచుండిరి
మహాకపాలుండును స్థూలాక్షుండును బ్రమాథియుఁ ద్రిశిరుండు ననునలువురు
సేనానాయకులు దూషణునిపిఱుందదెసం జనుచుండి రిత్తెఱంగునం గూడుకొని
రాక్షసవీర్యసైన్యంబు భీమవేగంబున గ్రహమండలంబు చంద్రసూర్యులంబోలె
రామలక్ష్మణులం గదియ నడిచె నిట్లు దానవశేఖరుం డగుఖరుండు రథారూఢుం
డై మహోగ్రసైన్యసమేతుం డై కోలాహలబహులంబుగా రణార్థంబు చను
దెంచుచుండ నప్పుడు రాక్షసవినాశనార్థంబు సముత్పన్నంబు లైనదారుణమహొ
త్పాతంబు లన్నియు విలోకించి రాముండు లక్ష్మణున కి ట్లనియె.
| 378
|
రాముఁడు రాక్షసనాశకరంబు లగునిమిత్తంబుల లక్ష్మణునకుఁ జూపుట
చ. |
అసదృశ మై మహాభ్రము మహాధ్వని సేయుచు ఘోరభంగి నా
కసమున నెత్తురు ల్గురియఁగాఁ దొడఁగె మఱి భూనభంబులం
దు సకలదుర్నిమిత్తములు దోఁచుచు నున్నవి యిన్నియుం గరం
బసురవినాశసూచకము లై కనుపట్టెడిఁ గంటె లక్ష్మణా.
| 379
|
మ. |
కనకాంశుచ్ఛట లీను మచ్చితశరౌఘంబుల్ సధూమంబు లై
ఘనకోదండములుం జలించుచును సంగ్రామప్రహర్షంబుతో
ననువై యున్నవి నాదుదక్షిణకరం బాసక్తితో సారెకున్
ఘనభంగిన్ స్ఫురణంబుచే మన కసంఖ్యక్షేమముం దెల్పెడిన్.
| 380
|
క. |
వనచరసౌమ్యఖగంబులు, మనమ్రోల ననేకగతులు మన కభయంబున్
దనుజులకు వినాశంబును, మునుకొని దెల్పుచుఁ గరంబు మ్రోసెడు వింటే.
| 381
|
చ. |
అని యొనరింపఁబోవుజనులందు గతాయువు లైనవారి యా
ననముల నిష్ప్రభత్వము గనంబడు నిక్కువ మెన్ని చూచినన్
మన కది లేదు నీముఖము మానుగ సుప్రభ మై ప్రసన్న మై
గన నగుచున్న ద ట్లగుటఁ గయ్యమున న్విజయంబు గల్గెడిన్.
| 382
|
క. |
మఱియు ననేకవిధంబులఁ, దఱచుగ నెచ్చోటఁ గన్న దారుణతరసం
గరపదములు గనుపట్టెడు, వరగుణ మన కిపుడు పో రవశ్యము గలుగున్.
| 383
|
క. |
మనకు శుభనిమిత్తము లిపు, డనేకములు దోఁచుచున్న వటు గాన రణం
బునఁ బగతులకుఁ బరాజయ, మనఘాత్మక మనకు విజయ మగు నిక్కముగన్.
| 384
|