| |
శ్చల మగుసత్త్వము న్యశ మసహ్యపరాక్రమ ముర్వి నిల్చునే.
| 355
|
| చ. |
దనుజవరేణ్య నాకుఁ బ్రమదం బొనగూర్పఁ దలంచి నేఁడు నీ
పనుపున నేగి రాక్షసు లపారబలుం డగువానిశక్తిచే
ననిమొనఁ జచ్చి రట్టిరిపు నంతము నొందఁగఁ జేయ వేని వీఁ
డనిశము భృత్యఘాతుకుఁ డటంచు నిశాటులు నిన్ను దూఱరే.
| 356
|
| చ. |
చెలియలిముక్కునుం జెవు లసిప్రహతి న్దెగఁ గోసి భృత్యుల
న్బలియురఁ గొందఱం దునిమి బాహుబలోద్ధతిఁ గ్రాలుచున్నయా
తులువను బట్టి బల్గతుల దోర్బలశక్తి వధించు టుండనీ
పిలిచినఁ బోవకున్న కడుఁబెం పొడఁగూడునె శౌర్యశాలికిన్.
| 357
|
| ఉ. |
రాక్షసకంటకుం డయినరాముని నాతనితమ్మునిం జకో
రాక్షిని జానకిం దునిమి యన్నరొ నాపగఁ దీర్పు మింతకు
న్దక్షతఁ జాలవేని ఖరదానవశేఖర నీవు చూడఁగా
నీక్షణమందె చత్తు మన నేటి కిఁక న్సరివారు నవ్వఁగన్.
| 358
|
| చ. |
అమరవిరోధి యేపగిది నైన రణంబునఁ గిట్టి యన్నరా
ధముని సతీసహోదరయుతంబుగఁ జంపక యుంటివేని ని
క్కముగ ధరిత్రిలోన మనకర్బురవంశము నెల్ల నేకకా
లమున వధించు నింతకుఁ దలంచినవాఁ డిఁక నంతఁ జేయఁడే.
| 359
|
| వ. |
మఱియు రణశిరంబున రాముని నెదిరించి పోరాడునట్టివీరుండు ముల్లోకం
బులం దెవ్వండును లేఁడు నీ వల్పవీర్యుండవు నిస్సత్వుండవు మిథ్యారోపితవిక్ర
ముండవు శూరమాని వని యూహించెద రామునకుం గలతేజంబును శక్తి
యు నీకుం గలిగెనేని దండకారణ్యవాసి యైనయతని జయింపు మంతకుం
జాలవేని బంధుసహితంబుగా జనస్థానంబు విడిచి యొండుకడకుం జను
మిచ్చట నుంటివేని రామతేజోభిభూతుండ వై రయంబున నశింపంగలవాఁడ
వారాముండు తేజస్సమాయుక్తుండు వానితమ్ముండు మహావీర్యుండు వారిరు
వురు వహ్నిమారుతకల్పు లై వెలుంగుచున్నవారు.
| 360
|
| క. |
అని ఖరునకు మది రోసము, జనియింపఁగ నిట్లు పెక్కుచందంబుల శూ
ర్పణఖ పురికొల్పి హ స్తం, బున నుదరము మోఁదికొనుచు బోరన నేడ్చెన్.
| 361
|
| క. |
ఈరీతి శూర్పణఖచేఁ, బ్రేరితుఁ డై ఖరుఁడు భయదవేషంబున నా
కారులమధ్యంబున దు, ర్వారోద్ధతి దానిఁ జూచి గ్రమ్మఱఁ బలికెన్.
| 362
|
ఖరుఁడు తాను రామాదులఁ జంపెద నని శూర్పణఖ నూరార్చుట
| చ. |
భవదవమానసంజనితబంధురరోషము నెమ్మనంబునం
దవిలి బహుప్రకారములఁ దాల్పఁగ నాకు నశక్య మయ్యె నా
సవిధరుఁ డైన నాయెదుటఁ బ్రస్తుతి కెక్కఁడు హీనమానవ
|
|
