|
ల్బల్విడిఁ బ్రీతితో వినుచుఁ బాయక తత్కృప నొంది యిందు ని
చ్చ ల్వనవాసశేషదివసంబులు పుచ్చఁగ రాదె లక్ష్మణా.
| 184
|
ఉ. |
నిచ్చలు దేవదానవమునిప్రభుచారణసాధ్యు లాదిగా
నిచ్చట నెవ్వనిం గుతుక మేర్పడ వేడ్క భజించుచుందు రా
సచ్చరితు న్సమస్తమునిసత్తమునిన్ సుగుణాలవాలుని
న్ముచ్చట దీరఁగా మనము మోదమునం గొనియాడు టొప్పదే.
| 185
|
చ. |
నరమరయక్షకింపురుషనాగనభశ్చరసిద్ధసాధ్యకి
న్నరగరుడాదు లెంతయు ననారత మిమ్మునినాథుఁ గొల్చుచుం
బరమమునీంద్రుల న్వరవిమానరథస్థులఁ జేసి సమ్మదో
త్కరమున వెంటఁ దోడుకొని గ్రక్కునఁ బోదురు శక్రువీటికిన్.
| 186
|
తే. |
కామవృత్తుండు క్రూరుండు ఘాతుకుండు, పండితుఁడు గానివాఁడు శఠుండు ఖలుఁడు
గూఢవిప్రియకారియు క్షుద్రుఁ డిచట, నిలిచి జీవింపఁగాఁ జాలఁ డలఘుచరిత.
| 187
|
తే. |
మును లనేకు లివ్వనమున ఘనతపోవి, శేషనిష్ఠలు సల్ఫి సంసిద్ధు లగుచు
దివ్యదేహు లై రవినిభదేవయాన, మెక్కి చనుదురు హరిపురి కక్కజముగ.
| 188
|
తే. |
దశరథాత్మజ యిచట భూతముల చేత, సురలు ప్రార్థితు లయి మెచ్చి పరమకరుణ
వెలయ యక్షత్వ మమరత్వ మలఘురాజ్య, మిత్తు రీయాశ్రమమహత్త్వ మిట్టి దరయ.
| 189
|
లక్ష్మణుఁ డగస్త్యమహర్షికి రామునిరాక యెఱింగించుట
తే. |
అనఘ లక్ష్మణ నీవు ము న్నరిగి నాదు, రాక యెఱిఁగించి పుచ్చుము రవిసమాన
తేజుఁ డగుకుంభసంభవదివ్యమౌని, కనవుడు నతండు తత్తపోవనముఁ జేరి.
| 190
|
క. |
అచ్చట నొకమునిశిష్యుని, నచ్చుపడం జూచి దశరథాగ్రతనయుఁడున్
సచ్చరితుం డగురాముఁడు, వచ్చినవాఁ డిత్తపస్వివర్యునిఁ జూడన్.
| 191
|
వ. |
ఏ నమ్మహాత్ముని యనుజన్ముండ లక్ష్మణుం డనువాఁడ నిత్యంబును భృత్యమాత్రుం
డ నై పరిచర్యాభక్తియోగంబులం గొల్చి యుండుదు నట్టియేనును సీతయుఁ
దనపిఱుంద జనుజేరఁ బితృశాసనంబున దండకారణ్యంబునం జరియింపఁ జను
దెంచినవాఁ డనవుడు నమ్మునిశిష్యుండు శీఘ్రంబున నగ్నిశాలకుం జని య
గస్త్యుని సందర్శించి కృతాంజలి యై దేవా దశరథనందనుం డగురాముండు
సీతాలక్ష్మణసహితుం డై మిమ్మ సందర్శించి మీకు శుశ్రూషఁ గావింపం
జనుదెంచి యున్నవాఁ డని విన్నవించిన నమ్మహర్షిశ్రమం డస్మత్కులదైవతం
బైనశ్రీరాముండు సీతాలక్ష్మణోపేతుం డై వచ్చి యున్నవాఁ డని శిష్యుని
వలన విని శ్రవణానందం బనుభవించి శిష్యు నవలోకించి మద్భాగ్యవశంబున
|
|