| తే. |
దేవకార్యనిమిత్త మే దేవి మొనసి, తవిలి దశరాత్ర మేకరాత్రముగఁ జేసి
నట్టియీపుణ్యశీల నీ కనవరతము, జననిగతిఁ బూజనీయ మై తనరుచుండు.
| 2198
|
| తే. |
అఖిలభూతనమస్కార్య యైనయీత, పస్విని స్వకీయకర్మసంపదలచేత
వసుధ ననసూయ యనఁ బేరు వడసెఁ బ్రీతి, జనకపుత్రి మొక్కింపు మీసాధ్వి కిపుడు.
| 2199
|
సీతాదేవి యనసూయాదేవికి నమస్కరించుట
| వ. |
అని పలికిన నారఘువల్లభుం డమ్మహామునిపలుకుల కలరి సీత నవలోకించి దేవి
మునిముఖేరితం బైనవాక్యంబు వింటివే శ్రేయస్కరం బై యున్న దట్లు గావింపు
మనిన నమ్మహీపుత్రి రామవచనప్రకారంబున నమ్మనిపత్నికడకుం జని శ్లథసంధి
బంధావయవసన్నివేశయు సంజాతవలితాంగియు జరపాండురమూర్ధజయు
నక్రోధనయు ననిందితయు మహాభాగయుఁ బరమవృద్ధయు వేపమానకృశాంగి
యు నైనయమ్మహాసాధ్వికి నిజాభిధానంబు నొడివి నమస్కరించి బద్ధాంజలిపుట
యై యారోగ్యం బడిగిన నయ్యనసూయ ధర్మచారిణి యైనసీత నవలోకించి
మధురవాక్యంబున గారవించుచు ని ట్లనియె.
| 2200
|
| చ. |
తరుణీరొ దైవయోగమునఁ దద్దయు ధర్మగతాగతజ్ఞ వై
వరగుణశాలి యైనరఘువర్యునివెంబడి ఘోరకానన
స్థిర కిటు భర్తృభక్తి నరుదెంచుటఁ జేసి కృతార్థ వైతి వే
నఱమఱ లేక నిన్నుఁ గనినంతనె సువ్రత నైతి నెంతయున్.
| 2201
|
| క. |
బహుసుఖముల హితజనముల, నహంకృతియు విడిచి ధర్మ మరసికొని రహిన్
గహనావరుద్ధుఁ డగుపతి, నహహా సేవింప వచ్చి తతిధన్యవు గా.
| 2202
|
| తే. |
వనిత నగరస్థుఁ డైన దావస్థుఁ డైనఁ, బుణ్యుఁ డైనను గుజనాగ్రగణ్యుఁ డైన
ధాత్రి నెవ్వారికి విభుండు దైవ మట్టి, యువతులకు లోకయుగము మహోదయంబు.
| 2203
|
అనసూయాదేవి సీతయొక్క పాతివ్రత్యంబుఁ గొనియాడుట
| క. |
ధనవంతుం డైనను నిర్ధనుఁ డైనను శీలవృత్తరహితుం డైనన్
ఘనకామవృత్తుఁ డైనను, వనితకు గతి పతియె సుమ్మి వారిజనేత్రా.
| 2204
|
| తే. |
సతికిఁ బతికంటె వేఱొకగతియు లేదు, పతికి సతికంటె నొండొకఫలము లేదు
తరుణి యిరువురు పుష్పంబుతావికరణి, నింపు సొంపార నేకీభవింపవలయు.
| 2205
|
| ఉ. |
కొందఱు దుర్వివేకమునఁ గోరినవారల కెల్లఁ జిత్తముం
బొందుగ నిచ్చి భర్తయెడఁ బోడిమి చేయక నీతిబాహ్య లై
యుందురు చుట్ట లెల్లఁ దము నొక్కట ఛీ యని రోయుచుండ వా
రందఱు దుర్యశంబున మహానిరయస్థిత లౌదు రంగనా.
| 2206
|
| ఆ. |
లోకమందు దృష్టలోకపరాపర, లమితసుగుణవతులు విమలమతులు
నీతశీల లైననీయట్టిసాధ్వులు, సురపదంబు నొందుదురు మృగాక్షి.
| 2207
|
| వ. |
దేవి నీవు పతివ్రతాచరణీయం బైనధర్మంబు ననుసరించి రామునకు సహధర్మ
|
|
