| |
కం బైనకణ్వమహామునిపుణ్యాశ్రమం బొప్పుచున్న దచ్చటికిం జని శిష్యగణ
సమేతంబుగా నివసించెదము ఖరుండు మీయందును విప్రకారంబుఁ గావించుఁ
గావున నీ విచ్చట నుండవలదు సమాధానం బగు నేని మాతోడం జను
దెమ్ము సమర్ధున కైనను గళత్రసహితులకు నిచ్చటినివాసంబు సందేహజనకం
బును దుఃఖకారణంబు నై యుండు ననిన నమ్మునిపతివచనంబు విని రాఘవుం
డే నుండ మీకు భయం బేమి యేను రక్షించెద నని యుత్తరవాక్యంబులచేత
నిరోధించిన సమ్మతింపక యత్తాపసోత్తముండు రాము నభినందించి యామంత్ర
ణంబు నడసి యయ్యాశ్రమంబు విడిచి ఋషిసంఘాతసమన్వితంబుగా నరిగె
నంత రాముండు ఋషిగణంబుల నొండుదేశంబున కనిచి కులపతి కభివాద
నంబుఁ జేసి యమ్మహాత్త్మునిచేత నుపదిష్టప్రయోజనుం డై క్రమ్మఱ నిజాశ్రమంబు
ప్రవేశించి యయ్యాశ్రమంబు మునిశూన్యత్వంబునఁ బరిత్యాజ్యం బైనను
మునివిషయప్రేమాతిశయంబున కొంతకాలంబు పరిత్యజింపకుండి పదంపడి
మునిసందిష్టభావిప్రయోజనం బాలోచించి బహుకారణంబులచేత మునిరహి
తం బైనతదాశ్రమంబున నుండుటకు సహింపక తనమనంబున.
| 2191
|
| ఆ. |
ఇచట నాకు భరతుఁ డిపుడు దృష్టుం డయ్యె, మంత్రిభృత్యసుహృదమాత్యమాతృ
నగరవాసు లెల్ల నాయున్నకందుప, దెలిసి రింక నిచట నిలువఁ దగదు.
| 2192
|
| క. |
భారతభూరిస్కంధా, వారనివేశంబుచేత వరహస్త్యశ్వో
దారకరీషంబులచే, నీరమ్యాచలము మిగుల మృదితం బయ్యెన్.
| 2193
|
| క. |
కావున వేరొకచోటికిఁ బోవలె నని నిశ్చయించి భూమిజయు సుమి
త్రావరపుత్రుఁడు తోడన, వావిరిఁ జనుదేర నచటు వాసి రయమునన్.
| 2194
|
రాముఁడు సీతాలక్ష్మణసహితముగా నత్రిమహర్షియాశ్రమమునకుఁ బోవుట
| ఆ. |
అమ్మహానుభావుఁ డత్రిమహాముని, యాశ్రమమున కరిగి యమ్మహాత్ము
చరణపంకజముల కెఱఁగిన నమ్మౌని, కన్నకొడుకునట్ల గారవించి.
| 2195
|
| ఆ. |
సాదరంబు గాఁగ నాతిథ్య మొసఁగి సౌ, మిత్రి నాదరించి మిత్రవంశ
రాజ్యలక్ష్మివోలె రాజిల్లుచున్నయు, ర్వీకుమారి గారవించి మఱియు.
| 2196
|
| ఉ. |
వృద్ధను బుణ్యశీలను బవిత్రచరిత్రను ధర్మచారిణిన్
శుద్ధవివేకయుక్త ననసూయను దాపసి నమ్మహాతప
స్సిద్ధను లోకసత్కృతను జీరి రఘూత్తముఁ జూచి మానసా
బద్దనవప్రమోదుఁ డయి భవ్యచరిత్రుఁడు మౌని యి ట్లనున్.
| 2197
|
| సీ. |
రఘువర్య దశవత్సరం బనావృష్టిచేఁ దగిలి లోకము దగ్ధ మగుచు నుండఁ
గడువడి నేసాధ్వి ఘనతపోమహిమచే ఫలమూలములు జలంబులు సృజించె
దశసహస్రాబ్దము ల్దారుణగతి నేతపస్విని యుగ్రతపంబు సలిపెఁ
దగ ననసూయావ్రతంబుల నేసతి యంతరాయంబుల నవలఁ ద్రోచె
|
|
