| | సత్యసంగరుండు జనకుండు కుశలి యై, యున్నవాఁడె సుఖముఁ గన్నవాఁడె. | 1896 |
| క. | జనకుని సేవింతువొ నీ, వనిశముఁ గులగురునిఁ బుణ్యు హరినిభతేజు | 1897 |
| తే. | అనఘ కౌసల్య సుఖినియె యలసుమిత్ర, సేమమున నున్నదే పుణ్యశీల సాధ్వి | 1898 |
| క. | అనసూయుఁ డనుద్రష్టయు, సనయుఁడు గులమతుఁడు వినయసంపన్నుండున్ | 1899 |
| క. | అతఁడు మతిమంతుఁ డయి సం, తతమును వేదోక్తఫణితిఁ దప్పక వహ్ని | 1900 |
| క. | దేవబ్రాహ్మణవృద్ధుల, వావిరిఁ బితృభృత్యమంత్రివైద్యుల గురుల | 1901 |
| తే. | అనఘ యిష్వస్త్రసంపన్ను నర్థశాస్త్ర, కోవిదుని హితకరుఁ గృతజ్ఞుని సుధన్వుఁ | 1902 |
| క. | శ్రుతవంతు లాత్మసము లిం, గితజ్ఞులును శూరులును సుశ్రుతులు కులీనుల్ | 1903 |
| వ. | మఱియు నీతిశాస్త్రనిపుణులును మంత్రధరులు నగుమంత్రులచేత సుసం | 1904 |
| క. | కాలంబున నిద్రించుచుఁ, గాలంబున మేలుకొనుచు ఘనబుద్ధి నిశా | 1905 |
| క. | నిక్కము మంత్రితమంత్రం, బక్కజముగ గుప్త మగునె యమ్మంత్రంబున్ | 1906 |
| క. | హితమతు లగుమితజనసం, యుతముగ లఘుమూలమును మహోదయమునుగా | 1907 |
| వ. | మఱియుసామంతమహీపతులు శీఘ్రంబున ఫలోన్ముఖంబు లయినకార్యంబులును | |
