| |
ధరణిపయిం బడి దీర్ఘస్వరంబున విలపించుచుండి రప్పుడు తపస్విని యగుకౌస
ల్య శోకలాలసుం డైనభరతు ననుసరించి యుపగూహనంబుఁ జేసి శోకా
యాసవిశేషంబున విలపించుచు ని ట్లనియె.
| 1679
|
కౌసల్య భరతు నూఱడించుట
| చ. |
అనఘచరిత్ర, నీతనువు నంటవు రోగము లిప్పు డీకులం
బునకు విభుండు నీవు తలపోయఁగఁ బ్రాణము నీయధీన మా
మనుజవిభుండు పోయినఁ గుమారుఁడు కానకు నేగిన న్రహి
న్నినుఁ గని యింక మాకు గతి నీవె యటంచుఁ దలంచి నెమ్మదిన్.
| 1690
|
| తే. |
ఒడలఁ బ్రాణంబులు ధరించియున్నదాన, నట్టిధీరుండ వీవె ధైర్యంబు విడిచి
యివ్విధంబున దుఃఖింప నేమి గలుగు, నిచట మ మ్మాదరించువా రెవ్వ రింక.
| 1681
|
| ఆ. |
అనఘచరిత లక్ష్మణునకుఁ గీ డేమేని, వినఁగఁ బడెనే యేకతనుజ నైన
నాదుపుత్రకునకు నాతి సీతకుఁ గాని, కష్ట మేమి వింటి కాననమున.
| 1682
|
| క. |
అని యిట్లు పెక్కువిధముల, జననులు వలవింప నాశ్వసన మించుక పొం
ది నితాంతశోకుఁ డై గుహుఁ, గనుఁగొని యి ట్లనియె నతఁడు గద్గదఫణితిన్.
| 1683
|
| ఉ. |
ఓయి నిషాదనాయక సమున్నతవిక్రమ నాఁటి రేయి తా
నేయెడ నుండె రామవిభుఁ డెచ్చట నుండె మహీజ లక్ష్మణుం
డేయెడ నుండె నేమి భుజియించిరి యెట్లు వసించి రెంతయు
న్నాయెడఁ గూర్మిఁ జేసి కరుణ న్వినిపింపఁ గదయ్య నావుడున్.
| 1684
|
| ఆ. |
గుహుఁడు హృష్టుఁ డగుచు క్షోణీశసుతుఁ జూచి, యోమహానుభావ రాముఁ డిచట
కరుగుదేర నతని కాహార మిడుటకు, నన్నమును ఫలంబు లర్థిఁ గొనుచు.
| 1685
|
| తే. |
సఖులతోఁ గూడి యే నట్లు చని ముదంబు, వెలయ నా తెచ్చినపదార్థవిసరమెల్ల
భక్తి నర్పించుటయు ధర్మయుక్తి నన్ను, గరిమ మన్నించి యవి యన్ని పరిహరించి.
| 1686
|
| వ. |
మేము దానంబు సేయవలయుంగాని ప్రతిగ్రహింపరాదని న న్ననునయించి.
| 1687
|
గుహుండు భరతున కింగుదీతరుమూలంబున నుండు రామశయ్యఁ జూపుట
| తే. |
లక్ష్మణుఁడు తెచ్చి యిచ్చినరమ్యగాంగ, తోయ మింపారఁ గ్రోలి సీతాయుతముగ
నౌపవాస్యంబు సలిపి తమోరి గ్రుంకు, నపుడు సంధ్య నుపాసించి యంతమీఁద.
| 1688
|
| వ. |
సౌమిత్రివిరచితకుశతల్పంబుమీఁద సీతాసమేతంబుగా నధివసించె నంత
లక్ష్మణుండు విమలజలంబులఁ దదీయచరణంబులు గడిగి తడి యొత్తి కొండొక
సేవు నానావిధశుశ్రూషలు గావించి పదంపడి జ్యాఘాతవారణాంగుళిత్రాణ
వంతుండై శరసంపూర్ణంబు లైనతూణీరంబులు ధరించి సజ్యం బైనకార్ముకంబు
కేలం దాల్చి శయననిద్రాహారంబులు వర్జించి రాముని సవిూపంబునం గొలిచి
యుండె నేనును జాపబాణధరుండ నై యతంద్రితుండ నై యాత్తకార్ముకు లైన
జ్ఞాతులం గూడి మహేంద్రకల్పుం డగురామునిఁ బరిపాలించుచుఁ దదంతికఁ
|
|
