|
వీక్షణంబులఁ గైకేయి నిరీక్షించి గర్హించుచుఁ దత్కాలసమాగతు లైనయ
మాత్యులమధ్యంబున నిలువంబడి భుజం బెత్తి రామోపభోజ్యం బైనసామ్రా
జ్యం బేను గాంక్షింపలేదు కపటంబున రాజ్యగ్రహణార్థంబు కైకేయిం బ్రేరే
పించి యెఱుంగ రాజుచేత మదర్థం బేయభిషేకంబు సమీక్షితం బయ్యె నయ్య
భిషేకంబు నెఱుంగ శత్రుఘ్నసహితుండ నై దూరదేశంబున నుండుటవలన రా
మలక్ష్మణులవివాసనం బెఱుంగ నని ప్రామాణ్యంబుగాఁ బల్కి దీర్ఘస్వరంబున
రోదనంబుఁ గావించిన నతని కంఠశబ్దం బాకర్ణించి కౌసల్య సుమిత్ర నవ
లోకించి యి ట్లనియె.
| 1533
|
ఆ. |
కలుషచిత్త యైనకైకేయితనయుండు, వచ్చి యుండఁ బోలు వాఁడు దీర్ఘ
దర్శి గాన వానిఁ దడయక వీక్షింపఁ, బోద మనుచు వేగ పోయె నటకు.
| 1534
|
క. |
ఆభరతుఁడు మనమున సం, క్షోభించుచు సుతవియోగశోకముచే సం
క్షోభించుచున్నకోసల, భూభృత్సుత యున్నయెడకుఁ బోయె రయమునన్.
| 1535
|
కౌసల్య శోకావేశంబున భరతుని దూఱుట
క. |
ఈగతి నేగి కుమార వి, యోగజశోకశిఖిఁ గ్రాఁగి యుడికెడుతల్లి
న్వేగంబె కాంచి యాప, త్సాగరమున మునిఁగి భరతశత్రుఘ్ను లొగిన్.
| 1536
|
క. |
పరశునికృత్తం బగుసుర, తరువుంబలె నేలఁ బడిన తల్లిని వంతం
బరిరంభించుచు నడలిరి, మరుచ్చలితకచ్ఛరుహలమాడ్కిం బెలుచన్.
| 1537
|
వ. |
ఇత్తెఱంగున నాకంపించుచుండ నప్పు డక్కౌసల్య శోకావేశంబున.
| 1538
|
ఉ. |
కన్నుల నశ్రువు ల్దొరుఁగ గన్నుల నశ్రులు నించువాని నా
పన్నత నొందుచుం గడువిపన్నత నొందెడువాని మోమున
న్విన్నఁదనంబు దోఁపఁ గడువిన్నఁదనంబున నొప్పువాని నా
చిన్నికుమారుని న్భరతుఁ జి చ్చురలం బరికించి యి ట్లనున్.
| 1539
|
క. |
దుర్మతి కైకేయీదు, ష్కర్మంబున రామరాజ్యకాముఁడ వగునీ
కర్మిలి నకంటకం బతి, శర్మద మగురాజ్యపదము సమకూడెఁ గదా.
| 1540
|
ఆ. |
నారచీర లిచ్చి నాపుత్రు మీయమ్మ, ఘోరకాననంబుఁ జేరఁ బనిచెఁ
దనకు దీన నేమి ఘనత వాటిల్లునో, తెలియ దింతపనికిఁ దెగియె నపుడు.
| 1541
|
తే. |
దారుణప్రజ్ఞ యైన మీతల్లి కైక, భూవిభునిఁ జంపుటయును మత్పుత్రుఁ డైన
రామభద్రుని దారుణారణ్యసీమ, కనుచుటయు నిన్ని నీకొఱ కాచరించె.
| 1542
|
క. |
ఆలస్య మేల చేకొని, పాలింపుము రామరాజ్యపదము సభల నీ
శీలము విూయమశీలము, వాలాయముఁ బెద్ద లైనవారు నుతింపన్.
| 1543
|
ఉ. |
చారుహిరణ్యనాభుఁడు విశాలయశుండు ప్రశాంతచిత్తుఁ డ
బ్జారిసమానతేజుఁడు గుణాఢ్యుఁడు మత్ప్రియపుత్రుఁ డెచ్చటం
గోరి వసించె నచ్చటికి గొబ్బునఁ గైకకుఁ జెప్పి నన్ను పొ
|
|