| |
పురకాంతలు పరమదుఃఖాక్రాంత లై కన్నీరు నించుచు బాహువు లెత్తి దీనస్వ
రంబున నిట్లని విలపించిరి.
| 1377
|
| ఉ. |
హా మనువంశతోయధిశశాంక సదాప్రియవాది యైన శ్రీ
రామునిఁ బాసి చాలవగల న్మిగులం బొగ లొంది యున్నమ
మ్మీమహి నొంటి డించి చననేగతిఁ జిత్తము వచ్చె మీకు న
య్యో మము నింక నెవ్వరు నృపోత్తమ దేర్చెడువారు సెప్పుమా.
| 1378
|
| క. |
అస్తోకశోకభరమున, దుస్తామసి యైనకైకతోఁ గూడి యిటన్
స్వస్తి గలిగి మనియుండుట, దుస్తర మగుఁ గాదె మాకు దుర్జనదూరా.
| 1379
|
| మ. |
మముఁ గావం దగునంతధీశరధి రామస్వామి రాజ్యేందిరన్
సమతం బాసి యరణ్యసీమ కలయోషాయుక్తుఁ డై యేగె నీ
వమరస్థానగతుండ వైతి విఁక దుష్టాచారపాపాతిరే
కమునం గ్రాలెడుకైకచెంగట మనంగా నేర్తుమే వల్లభా.
| 1380
|
| తే. |
ప్రాణవల్లభ నీవును రాఘవుండు, జానకియు లక్ష్మణుండు నెద్దానిచేతఁ
గరము విడువంగఁబడితి రాకైక యింకఁ, బుడమిలో నన్యు నెవ్వాని విడువకుండు.
| 1381
|
| క. |
అని పెక్కుచందముల న, జ్జనపాలపురంధ్రు లధికసంతాపమునం
గనుఁగొనల బాష్పకణములు, చినుకఁగ విలపించి రతనిచెంగట గుము లై.
| 1382
|
| క. |
ఉడుహీన యైనయామిని, వడువునఁ బతిహీన యైనవనితపగిది న
ప్పుడు రాజహీన యై దెస, చెడి యప్పురి కంటి కింపు సేయక యుండెన్.
| 1383
|
| వ. |
మఱియు నప్పురవరంబు బాష్పపర్యాకులజనం బై హాహాభూతకులాంగనాసందో
హం బై శూన్యచత్వరవేశ్మాంతం బై నవాస్రకంఠాకులమార్గచత్వరం బై యాక్రం
దితనిరానందం బై పాడఱిన ట్లుండె నప్పుడు మిహిరకులనాథుండు పుత్రశోకం
బున మృతుం డగుటయు నృపాంగనలు మహీతలగత లగుటయు నివృత్తకిరణ
సంచారుం డై సూర్యుం డపరశిఖరిశిఖరాంతర్గతుఁ డయ్యెఁ దోడనె కైకే
యీకృతం బగుపాపంబు వెల్లి విరిసినచందంబున గాఢసంతమసంబు రోదసీ
కుహరంబు నిండి యుండె నప్పురంబునం గలనరనారీజనంబులు గుంపులు
గట్టి యార్తనాదంబులు సేయుచుఁ గైకేయి నిందించుచు గాఢదుర్మనస్కు లై
యుండి రారాత్రి దుఃఖవశంబున దీర్ఘభూత యై తోఁచె నంతఁ బ్రభాతకాలం
బగుటయుఁ బూర్వమహీధరమండలంబునకు మండనం బై పుండరీకవనబంధుం
డుదయించిన యనంతరంబ.
| 1384
|
గౌతమాదిమునులు వసిష్ఠునితో రాజ్యమునకు రాజు నేర్పఱుపపలయు ననుట
| చ. |
విదితవివేకశీలు రగువిప్రులు గౌతమకణ్వకాశ్యపు
ల్మొదలుగ రాజకర్త లగుముఖ్యు లమాత్యులతోడఁ దత్సభా
సదనముఁ జేరి చక్కఁగ విచారము సేయుచు నక్త లై సభా
|
|
