Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/471

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


పతి నీక్షించి కడిందిశోకమునఁ గంపం బొంది కౌసల్య యు
ద్దతశోకంబునఁ దచ్ఛిరంబు గొనుచుం గైకేయితో ని ట్లనున్.

1367


క.

నీకోర్కికిఁ దగునట్లు మ, హీకాంతుఁడు దివికిఁ జనియె నింక విధవ వై
లోకం బకంటకముగాఁ, జేకొని పాలింపు మొంటిఁ జిక్కి నృశంసా.

1368


చ.

నను విడనాడి ఘోరవిపినంబునకుం జనియెం గుమారుఁ డా
తని నెడఁబాసి శోకమున ధారుణినాథుఁడు దీఱెఁ గానలోన్
జనియెడుసార్థహీన యగునాతిక్రియం బతిహీన నై మహిన్
మనుటకుఁ జాల నమ్మనుజనాథుగతిం జనుదాన నెంతయున్.

1369


క.

తన కేడుగడయు నై తగు, మనోవిభుఁడు చనినపిదప మన నేసతి నె
మ్మనమునఁ దలంచు సంత్య, క్తనిజాచార వగునీ వొకర్తెవు దక్కన్.

1370


తే.

పరఁగ లుబ్ధుండు విషమిశ్రపాక మాహ, రించి దోషం బెఱుంగనిరీతిఁ గైక
చేరి కుబ్జానిమిత్తంబు శీలయుక్త, మైనరఘువంశ మది నేఁడు హత మొనర్చె.

1371


మ.

అనియోగంబున ధారుణీవిభుఁడు భార్యాప్రేరితుం డై సుపు
త్రుని నిష్కారణ మంగనాయుతముగా దూరస్థునిం జేసినాఁ
డని విన్నంతనె పుత్రహీన నగునాయ ట్లమ్మహోదారుఁ డా
జనకక్ష్మాపతి నెవ్వగ న్మునుఁగఁడే సంతాపసంతప్తుఁ డై.

1372


మ.

ధరణీనాథునిజీవనాశనము మద్వైధవ్యము న్విన్న వి
స్ఫురదంభోరుహతామ్రనేత్రుఁ డగునాపుత్రుండు రాముండు దు
స్తరశోకంబునఁ గుంద కున్నె పతిచందాన న్మహీపుత్రి దు
ర్భరసంతాపమున న్మలంగుచు విపత్త్రస్తాత్మ గాకుండునే.

1373


క.

రే లధికభీమఘోష, వ్యాలోలమృగద్విజారవాకర్ణనసం
కీలితసాధ్వస యై సతి, జాలిం గొని మగనిచెంత సంకటపడదే.

1374


క.

తనకూఁతుపాటు నెమ్మన, మునఁ బలుమఱుఁ దలఁచి యల్పపుత్రుఁడు వృద్ధుం
డనఘుఁడు వత్సలుఁ డగున, జ్జనకుఁడు పెనువగలఁ దగిలి చావక యున్నే.

1375


ఉ.

ఈనరనాథమౌళి తనువెంతయుఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి చిచ్చులో
మానక సొచ్చి ప్రాణ మనుమానము లేక త్యజించుదాన నం
చానృపపత్ని బోరునఁ గరాంబుజము ల్వెస నెత్తి రోదన
ధ్వాన మొనర్చె యంతిపురివారు మృదూక్తి ననూనయింపఁగన్.

1376


వ.

అంత నమాత్యులు వసిష్ఠాదులచేత నాజ్ఞప్తులై పుత్రుం డొక్కరుం డైన సమీ
పంబున లేకుండుటవలన దహనాదిక్రియలు గావింపక యమ్మహారాజకళేబరం
బు తైలద్రోణియందు నిక్షేపించి సర్వప్రయత్నంబులం గాచికొని యుండం
దగువారల నియమించి దుఃఖాపనోదకంబులు గావించి రనంతరంబ యంతః