పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/467

⁠

గాలంబు దప్పక ననున్, వాలాయము గొలుచుచుండువాఁ డెవ్వఁ డిఁకన్.

⁠ 1352

వ.⁠

పుత్రా సంచారాక్షముండ ననుష్ఠానాశక్తుండ నీవారాదిసంగ్రహరహితుండ ననాయకుండ నైననన్నుఁ బ్రియాతిథినట్ల నిత్యంబును గందమూలాదికంబు లచేత నెవ్వాఁడు సంతుష్టునిం జేయు లోచనహీన యై జరాభారంబున డస్సి పుత్రశోకంబురం బొగిలెడిభవజ్జనని నెవ్విధంబున భరింతు మహాగుణమండ నుండ వైననిన్నుం బాసి యనాథుల మై కన్నులు గానక యివ్వనంబున నెట్లు జీవింపంగలవార మెల్లి తెల్లవాఱిన నేము నీతోడ యమక్షయంబునకుం జను దెంచెద మందాఁక నీకుం బోక యొప్పదు నీమసలుటకు యముండు గినిసె నేని తల్లిదండ్రుల మైనమముం దోడ్కొని వచ్చుటకు మసలె ననుగ్రహింపవల యు నని యతనితోడం జెప్పెదము ధర్మాత్ముం డగుయముండు మాయట్టి యనాథుల కభయదానం బొసంగఁడే యని యిత్తెఱంగున విలపించుచుఁ బాప కరుం డగునృపునిచేత నిహతుండ వైతివి గావున నప్పాపంబున నిరయగతికిం బోక యపాపుండ వై సగరశైబ్యదిలీపజనమేజయదుందుమారాదులు చనినలో కంబులకుం జనుము మఱియు శస్త్రయోధులును శూరులును సాధులును స్వాధ్యాయసంపన్నులును దపోనిష్ఠులును భూదానపరులును నాహితాగ్నులు ను నేకపత్నీవ్రతులును గోసహస్రప్రదాతలును గురుసేవారతులును బరలోక ప్రాప్తిసాధనార్థంబు గంగాయమునాసంగమాదియందుం గాని జలంబులందుం గాని వహ్నియందుం గాని తనుత్యాగంబుఁ గావించినవారు నగుపుణ్యాత్ముల లోకంబులు నీకుం గలుగుఁ దపోనిష్ఠుల మైనమాకులంబునం బుట్టినవారికి నిరయగతి లే దెవ్వనిచేత నీవు నిహతుండ వైతి వట్టినృపుండే దుర్గతికిం జనుఁగాక యని పలికి యక్కుమారు కుదకప్రదానంబుఁ గావించిన నప్పు డమ్మునిపు త్రుండు దివ్యదేహధారి యై శక్రసహితంబుగాఁ దల్లితండ్రుల నాశ్వాసించి మీ కటాక్షంబున నేను బరమస్థానంబు నొందితి మీరును శీఘ్రంబున నాయొద్దకుం జనుదెంచెద రని పలికి దివ్యతేజోజాలంబు దిక్కులం బిక్కటిల్ల దివ్యవిమానా ధిరూఢుం డై యింద్రసహితంబుగా సురలోకంబునకుం జనియెఁ దదనంతరంబ యమ్మునివరుండు కృతాంజలిపుటుండ నై కొలిచి యున్ననన్నుం జూచి యి ట్లనియె.

⁠ 1353

సీ.⁠

క్రూరాత్మ యేకవుత్రుఁడ నైనననుఁ బుత్రహీనునిఁ జేసితి వింక నిధన మందు నా కించుకయైన దుఃఖము లేదు హింసింపు మదయత నిపుడె నన్ను మునుకొని యజ్ఞానమున మత్కుమారునిఁ జంపితి గాన నాచందమునను బోడిమి సెడి నీవు పుత్రశోకంబునఁ జచ్చెద వజ్ఞానజనిత మగుట

⁠

ఆ.⁠

వలన బ్రహ్మహత్య వావిరి నినుఁ జెంద, దని యనుగ్రహించి యపుడె తపసి పత్నితోడఁ గూడి పావకశిఖలందు, నవగతాసుఁ డగుచు నరిగె దివికి.

⁠ 1354