Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/456

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


మ.

తుములంబై కుల మెల్ల మ్రానుపడఁగా దుఃఖించె ది ట్లేల సం
భ్రమము న్శోకము దైన్యము న్విడువుమా రాముం డరణ్యంబులో
నమితస్నేహము భక్తియు న్వినయ మొప్పారంగ సౌమిత్రి యు
ల్లము రంజిల్లఁగఁ గొల్చుచుండ సుఖలీలం బొల్చి యుండుం జుమీ.

1251


క.

ధర్మజ్ఞుఁ డైనలక్ష్మణుఁ, డర్మిలి రాఘవునిపదము లర్చించుచుఁ దా
నిర్మలమతి యై వనమున, శర్మకరాముష్మికంబు సాధించు రహిన్.

1252


క.

జనకసుత విజన మగు కా, ననమున కేగియును దనమనంబున భయముం
గొన కెప్పటివలె శ్రీరా, మునిపయి రమియించుచుండు ముదితహృదయ యై.

1253


క.

ఆనెలఁత నెమ్మొగంబున, దీనత్వం బించు కైనఁ దెలియనికతనం
బూని ప్రవాసము సేయఁగ, మానుగఁ దగు ననుచు నాదుమదికిం దోఁచెన్.

1254


క.

జానకి ము న్నారామో, ద్యానంబులఁ గ్రీడ సల్పినట్లుగ విజనం
బైనగహనంబునందును, జానుగఁ గ్రీడించు రామసమ్మానిత యై.

1255


తే.

పూర్ణచంద్రనిభాస్య యాభూమిపుత్రి, విజన మగుకాననంబున విభునిమనముఁ
బాయ కెప్పుడు రంజిల్లఁజేయుచుండు, సాధ్వి వారి నుద్దేశించి శంక వలదు.

1256


క.

చిత్తము జీవితము తదా, యత్తంబుగఁ జేసి గృహమునందుంబలె న
య్యుత్తమసతి వనమునఁ బతి, చిత్తము రంజిల్లఁజేయు సేవాక్రియలన్.

1257


ఆ.

విపిన మైన వీడు వీ డైన విపిన మా, యుర్విసుతకు రాముఁ డొద్ద యున్న
నెలవు నొద్దలేని నెలవు క్రమంబున, సాధ్వి యిత్తెఱంగు సత్య మరయ.

1256


వ.

మఱియు నద్దేవి మార్గంబునం బోవుచు నెడ నెడ గ్రామంబులు నగరంబులు
నదీనదంబులు పాదపంబులు విలోకించి తత్తద్విశేషంబు లన్నియు రామలక్ష్మ
ణుల నడిగి వారివలన నెఱుంగుచు నగరోపవనంబునం గ్రీడింపం బోవు
చందంబున నుత్సాహోపేత యై సుఖలీలం జనియె నీవైదేహిసంబంధి యైన
యీప్రస్తుతవృత్తాంతజాతంబు సంస్మరించెదఁ గైకేయి నుద్దేశించి సీతచేతఁ
బలుకం బడినవాక్యంబు సంస్మరించుటకుం జాల నని యి ట్లయోధ్యానిర్గమన
కాలికం బైనసీతోక్తకైకేయీవిషయకపరుషవచనంబు కౌసల్యకుఁ బ్రియం
బని చెప్పుట కుపక్రమించి వృద్ధు లగువారలకు జీవనైరాశ్యహేతుత్వంబు
వీక్షించి ప్రమాదంబునం బలికితి నిది గోపనీయంబు దీని నెఱింగింప నర్హంబు
గా దాని తలంచి పర్యుపస్థితం బైనతద్వాక్యంబునుం బ్రచ్ఛాదించి యద్దేవికి
సంతోషహేతుభూతం బైనవాక్యంబున వెండియు ని ట్లనియె.

1259


తే.

దేవి యే మని చెప్పుదుఁ ద్రోవ నేగు, నపుడు వాతాతపోద్ధతి నమ్మహీజ
మిుంచువంటితనుచ్ఛాయ యించుకైన, దఱుగ దది యేమిచిత్రమో యెఱుఁగరాదు.

1260


క.

తమ్మికి నెన యై పున్నమ, తమ్మిపగతుఁ బోలు చాయఁ దనరెడు సతియా
స్య మ్మించుక యైనను మా, యమ్మా వసి వాడ దెంత యాశ్చర్యంబో.

1061