|
వనమార్గంబులయందుఁ బాదగతిఁ బోవం జాల వీస్యందనం
బనుమానింపక యెక్కుఁ డేను సుఖ మింపారంగ నెచ్చోటికిం
జన నిష్టం బగునట్టిదేశమున కిచ్ఛాభంగిఁ గొంపోయెదన్.
| 1078
|
వ. |
మహాత్మా కాంతారంబున మీకు నెయ్యది తపోవిఘ్నంబుఁ గావించుచుఁ
జరించు నట్టిసత్వంబుల నెల్ల నేను రథస్థుండనై బాధించుచుండెద రాజ్యాభి
షిక్తభవద్రథచర్యాకృతం బైనసుఖంబు భాగ్యహీనుండ నైననాచేత నలబ్ధం
బయ్యె నైనను భవత్సాహాయ్యకరణంబుచేత వనవాసకృతసుఖం బైన ననుభ
వింప నిశ్చయించితి నరణ్యంబునందు నీ కనుకూలుండ నయ్యెద నీవు నాకుఁ
బ్రత్యాసన్నుఁడ వగు మని ప్రీతిపూర్వకంబుగా నీచేతఁ బలుకంబడు వాక్యం
బేను వినం గోరెద హయంబులు వనవాసి వైననీకుఁ బరిచర్య సేయుచుఁ బర
మగతిం బ్రాపింపఁ గలయవి యేను నిన్నుం బాసి అయోధ్యాపురంబునకుం
గాదు దేవలోకంబున కైనం బోవ నొల్ల వనంబున నీకు శుశ్రూషఁ గావిం
చుచు సుఖినై యుండెద నని పలికి వెండియు ని ట్లనియె.
| 1079
|
క. |
విను మఘచిత్తుఁడు బలశా, సనునగరంబునకుఁ బోవఁజాలనిమాడ్కి
న్జనవర నినుఁ బాసి పురం, బున కరుగంజాల నన్నుఁ బుచ్చకు మింకన్.
| 1080
|
క. |
వనవాసవత్సరంబులు, చనినవెనుక మిమ్ము నర్థిఁ జారుశతాంగం
బున నిడుకొని క్రమ్మఱఁ బుర, మునకుం గొనిపోవువాంఛ పొడమె నధీశా.
| 1081
|
తే. |
ఘోరవనిలోన నీతోడఁ గూడి యున్న, నాకుఁ బదునాలుగబ్దము ల్నయచరిత్ర
నిమిషకాలంబు లై తోఁచు నిన్ను విడిచి, యున్న నవియె నూఱేడు లై యుండు నధిప.
| 1082
|
వ. |
దేవా నీవు పరమదయాళుండవు విశేషించి భృత్యవత్సలుండవు ధర్మాత్ముండ
వేను భృత్యుండ నపరాధరహితుండ రాజపుత్రాశ్రితమార్గస్థితుండ నన్ను విడ
నాడి పోవుట ధర్మంబు గా దని యిట్లు దీనుం డై బహుప్రకారంబుల సారె
సారెకుఁ బ్రార్థించుచున్నసుమంత్రు నవలోకించి భృత్యానుకంపి యగురాముండు
మధురవాక్యంబుల నాశ్వాసించి సుమంత్రా నిన్ను భర్తృవాత్సల్యంబు గల
వానిఁ గా నెఱుంగుదుఁ బురంబునకుం జను మనుటకుఁ గారణం బెఱింగించెద
విను మని యి ట్లనియె.
| 1083
|
రాముఁడు సుమంత్రు నయోధ్యకుఁ బొ మ్మనుటకుఁ గారణముఁ జెప్పుట
క. |
చెచ్చెఱ నగరికిఁ గ్రమ్మఱ, వచ్చిన నినుఁ జూచి కైక వదలక రాముం
డచ్చుపడ వనికిఁ జనె నని, యిచ్చ నలరుఁ బ్రత్యయార్థ మేగఁగ వలయున్.
| 1084
|
క. |
అనఘాత్మ యేను గానన, మున కరిగినవార్త విని ప్రమోదాన్విత యై
జనపతి మిథ్యావచనుం, డనియెడిశంక వెస విడుచు నక్కైక మదిన్.
| 1085
|