| |
పదాతు లయినవారలఁ గ్రమ్మఱింప నుచితంబు గా దని నిశ్చయించి పాద
సంచారంబున వనపరాయణుం డై మెల్లనం బోవుచుండె నప్పు డారఘుపుంగ
వుని డాయం జని యావృద్ధవిప్రులు సంతప్తాంతఃకరణు లై యి ట్లనిరి.
| 953
|
| సీ. |
అనఘాత్మ నీమంగళాకృతిఁ జూడక యొకనిమిషం బైన నోర్వలేమిఁ
జేసి నీమృదువాగ్విశేషంబుచే బహూకృతుల మై వనభూమి నతిసుఖాబ్ధి
నలరుచు నుండెద మనునాసపెంపున వచ్చుమ మ్మిటఁ ద్రోచి పుచ్చి నీకుఁ
బోవంగఁ జెల్లునె భూతదయాళుండ వైననీవె దయాహీనబుద్ధి
|
|
| తే. |
ద్విజవరోపేక్షఁ జేసిన వేఱె యొకఁడు, కడఁగి రక్షింపఁగలవాఁడు గలఁడె జగతి
నకట యీచంద మైన ని న్నధికధర్మ, నిష్ఠుఁ డని సూరిజను లాడనేర్తు రెట్లు.
| 954
|
| వ. |
మఱియు బ్రహ్మసంబంధిసకలమంత్రతంత్రజ్ఞానోపయోగానుస్థానరూపంబు లైన
యస్మదీయకర్మంబులును బాత్రారణిద్వారంబున ద్విజస్కంధాధిరూఢంబు
లైనగార్హపత్యాహవనీయదాక్షిణాగ్నులును గౌతుకాతిరేకంబున ననుసరించి
వచ్చుచున్నయవి వాజపేయసముస్థితంబు లైనయస్మదీయపాండురచ్ఛత్రంబులు
శరన్మేఘంబులభంగి వెలుంగుచు నివియే వెనుకొని యరుగుదెంచుచున్న
వీయాతపత్రంబులచేత ననవాప్తచ్ఛత్రుండ వైన నీకు రవికిరణంబుల వేఁడిమి
సోఁకకుండ నీడఁ గావించెదము వేదమంత్రానుసారిణి యగు నస్మత్పరమథన
భూతంబు లైననస్మద్బుద్ధి భవన్నిమిత్తంబు వనవాసానుసారిణిగా నొనర్పంబడి
యె వేదంబులు మాహృదయంబులయంద యున్నవి పాతివ్రత్యరక్షిత లగు
నస్మత్పత్నులు గృహంబులయంద నిలువంగలరు భవన్నివర్తనంబునం దస్మద్భు
ద్ధి సునిశ్చిత యయ్యె నింక నీవు వనగమననిశ్చయంబు సేయం జనదు ధర్మపరా
యణుండ వైననీవ బ్రాహ్మణప్రార్థనాచరణరూపధర్మనిరపేక్షకుండ వగుచుండ
నింక ధర్మం బెత్తెఱంగునం బ్రవర్తిల్లు నిభృతాచారుండ వైననీవు హంస
శుక్లశిరోరుహంబులును మహీపతనరజోవ్యాప్తంబులు నగుమాశిరంబులచే
యాచితుండ వై మరలు మని పలికి వెండియు ని ట్లనిరి.
| 955
|
| చ. |
రవికులవర్య రమ్ము నగరంబునకుం జనుదేరవేని భూ
దివిజులు త్వద్వియోగజవితీర్ణమహావ్యసనాభిపన్ను లై
తవిలి ద్విజార్హయాగము లుదంచితభక్తి నొనర్ప రందున
న్సవనవిఘాతదోష మది సంగత మయ్యెడు నీకుఁ జూడఁగన్.
| 956
|
| క. |
వినుము చరాచరభూతము, లనఘాత్మక భక్తియుతము లై దైన్యమున
న్నినుఁ బ్రార్థించుచు నున్నవి, సునిశితముగ భక్తులందుఁ జూపుము కరుణన్.
| 957
|
రాముండు తమసాతీరంబుఁ జేరుట
| వ. |
మఱియు నఖిలజనహృదయనయనానందకరుండ వైననిన్ను విడువం జాలక
నీవెంటం జనుదెంచుచున్నయస్మదాదిపురజనుల భాగ్యంబు నాలోకించి తాము
|
|
