Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/414

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఉ.

పన్నుగ రాఘవుం డడవిఁ బాసి పురంబున కేగుదెంచి య
భ్యున్నతవైభవస్ఫురణ నుర్వికుమారికతోడ సౌఖ్యవా
కాన్నిధి నోలలాడుచుఁ దిరంబుగ రాజ్యము సేయుచుండ నా
కన్నులు చల్లగాఁ గని సుఖస్థితిఁ బ్రీతిఁ దనర్చు టెన్నడో.

918


మ.

రమణీయోజ్జ్వలకుండలంబు లలర న్రాముండు సౌమిత్రి ఖ
డ్గము చాపంబును దాల్చి శృంగవదగాకారంబులం బొల్చుచుం
బ్రమదం బొప్పఁగ విప్రకన్యకలపుష్పంబు ల్పలంబుల్ గ్రహిం
చి మహార్థంబు ప్రదక్షిణంబుగఁ బురి న్సేవించు టిం కెన్నఁడో.

919


తే.

ప్రాయమున శక్రతుల్యుండు ప్రజ్ఞచేతఁ, బరిణతుండు ధర్మజ్ఞుండు నిరుపమాన
తేజుఁ డగురాముఁ డెపు డరుదెంచి నాదు, మ్రోల మూఁడేండ్లబాలునిలీల నాడు.

920


సీ.

నరనాథ తొల్లి నందనులు తల్లులపాలుఁ గ్రోలునప్పుడు తదురోజములను
గప్పితిఁ గాఁబోలుఁ గాకున్నచో లేఁతదూడ గల్గినమంచిపాఁడిమొదవు
చందాన నధికవత్సలతో నొప్పెడునేను మృగరాజుచే గోవుపగిది భూరి
కల్మషమతి యైన కైకేయిచే ముద్దుగుమరునిఁ బాసి శోకమునఁ గుందఁ


తే.

గావలసెఁ బుత్రుఁ డొక్కఁడె కాని వేఱె, యొకఁడు లేఁ డట్టిసుగుణాభియుక్తుఁ బాసి
యెట్లు బ్రతుకుదు శోకాగ్ని యేర్చఁదొడఁగె, నేమి సేయుదు నెద్ది ది క్కెందుఁ జొత్తు.

921


తే.

రాజవర్య నిదాఘకాలంబునందు, నుత్తమప్రభుఁడైన సూర్యుండు తిగ్మ
కరముల ధరిత్రినిం బోలె గాఢశోక, మేర్చుచున్నది యధిప న న్నెట్లు సైఁతు.

922

సుమిత్ర కౌసల్య నూఱడించుట

వ.

అని బహుప్రకారంబుల విలపించుచున్న కౌసల్య నవలోకించి యుపశమన
వాక్యంబుల ననూనయించుచు సుమిత్ర యి ట్లనియె.

923


ఉ.

మంచివివేకి వైతి విటు మానిని ప్రాకృతకాంతయట్ల దుః
భించెద వేల నీసుతునిఁ గేవలమర్త్యునిఁగాఁ దలంచితో
కాంచనశైలధీరుఁడు నకల్మషబుద్ధి మహానుభావుఁ డ
భ్యంచితసద్గుణాభిరతుఁ డాతని కెందును గీడు గల్గునే.

924


మ.

అతులాముష్మికసౌఖ్య మెంచి మహాశిష్టాచారధర్మాధ్వసం
స్థితుఁ డై తుచ్ఛసుఖంబుఁ గోరక పితృస్నేహంబున న్మేదినీ
పతివాక్యం బొనరింపఁ బూని నయ మొప్పం గాన కేగె న్భవ
త్సుతుఁ డానీతివిచారుఁ బాయుటకు నై శోకింపఁగా నేటికిన్.

925


మ.

ముదితా లక్ష్మణుఁ డన్నకుం బ్రియుఁడు నాప్తుం డై తగన్ భక్తిఁ ద
త్పదపద్మంబులు గొల్చుచున్ ఫలము లుద్యత్ప్రీతి నర్పించుచున్
ముద మేపార నహర్నిశంబు శరియై మున్నాడి రక్షించుచుం
డ దవక్షోణి నివాస మాతనికి సంతాపంబుఁ గావించునే.

926