Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/406

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

మఱియు సపరిచారకాపరిచారకు లగుగురువులయం దెవ్వం డనువర్తించు
టకుం దగియెడువాఁ డనియు నైహికసుఖరాజ్యభోగపారలౌకికజ్యేష్ఠాను
వర్తనధర్మములయం దెయ్యది గరీయంబనియు విచారించుచు నరణ్యంబునకుం
బోయి రమ్మని పలికి దీవించి సముచితప్రకారంబున వీడుకొల్పె నప్పుడు
సుమంత్రుండు వినీతుండును వినయజ్ఞుండును బ్రాంజలియునై మాతలి యింద్రు
నిం బోలె రామభద్రు నవలోకించి మహాత్మా నీ కిష్టం బైనచోటికి కొని
పోయెద నీరథం బారోహింపుము కైకేయి వనంబున కిప్పుడే చను మని పలికెఁ
గావున నద్దేవిచేత నియోగింపఁబడిన చతుర్దశవర్షపరిమితవనవాసవ్రతంబు
నారంభించుట కిదియె మొద లని పలికె నప్పుడు రామునిచేత ననుఙ్ఞ గొని
సీతాదేవి సూర్యసంకాశం బైనకాంచనరథం బెక్కె నాసమయంబున.

858

సీతారామలక్ష్మణులు రథారూఢులై తరలుట

క.

వనవాసమునకు వేడుకఁ, దనవిభునిం గూడి యరుగఁ దలఁచిన ధాత్రీ
తనయకుఁ గృపచే దశరథ, మనుజపతి యొసంగె వస్త్రమణిభూషణముల్.

859


వ.

అంత రామలక్ష్మణులు దివ్యాయుధపరిష్కృతంబులును దివ్యఖడ్గకవచసమన్వి
తంబును జామీకరవిభూషితంబు నగునమ్మహారథం బారోహించి రిట్లు
మువ్వురు సముచితప్రకారంబున రథారోహణంబుఁ జేసినం జూచి సుమం
త్రుండు యుగ్యంబులపగ్గంబులు వదలి యతిత్వరితగమనంబునం దోలిన నది
మిన్నునం జనుభానునిరథంబుతెఱంగున దుర్నిరీక్షం బై పోవుచుండె నప్పుడు
రామునివనప్రయాణంబుఁ జూచి పురంబునం గలబాలవృద్ధజనంబులును
గజాశ్వాదికంబులును నుత్సవార్థం బరుగుదెంచిన జానపదులును మూర్ఛా
క్రాంతు లై హాహాకారంబుల విలపించిన నయ్యాక్రందనస్వనంబును హయ
శింజితనిర్ఘోషంబును గుపితమత్తద్విపబృంహితంబులును బురంబు నిండి చెలంగె
నప్పుడు పౌరులు బాలవృద్ధసహితంబుగా దుఃఖపీడితు లగుచు రథంబు వెను
కొని బాష్పపూర్ణవదను లై యఱ్ఱు లెత్తి సుమంత్రు నుద్దేశించి యి ట్లనిరి.

860


తే.

విమలచారిత్ర హరులపగ్గములు పట్టి, మందగతిఁ దోలు మయ్య యీస్యందనమ్ము
రామచంద్రుని మోము నేత్రములకఱవు, దీఱఁ గని సంతసంబు నొందెదము గాని.

861


వ.

అని పలికి మఱియును.

862


తే.

దేవగర్భసమానుఁడు ధీరవరుఁడు, రాజసమ్మతుఁ డైనయీరాముఁ డడవి
కేగఁ గనుఁగొని కౌసల్యహృదయ మగల, దాయసాకృతి గాఁబోలు నకట తలఁప.

863