| | హరిణి వాగుర నట్ల తా నందికొని సు, బాష్పపూర్ణాక్షి యై నిజభర్తఁ జూచి. | 802 |
| తే. | పురుషవర యిట్టికఠినంపుఁబుట్ట మెట్లు, మునులు దాల్పంగ నోపుదు రనుచుఁ గనుల | 803 |
| తే. | అంసమున నొక్కపరిధాన మలవరించి, పాణిచే నొక్కవసనంబుఁ బట్టి విభుని | 804 |
| క. | రాముఁడు రయమున సీతా, భామిని కనకాంబరంబుపై వల్కల ము | 805 |
| ఉ. | రామునిఁ జూచి యి ట్లనిరి రాజకులోత్తమ యీధరిత్రిక | 806 |
| తే. | ధన్యచరిత నీ వచ్చునందాఁక నిన్నుఁ, గాంచి యానందమునఁ బొంగుకరణి జనక | 807 |
| క. | జనపతి ని న్నొంటిగఁ గా, ననమున కరుగు మని పంచె నరవర యటు గా | 808 |
| క. | మామాటఁ బట్టి సీతా, భామిని నిచ్చోట నునిచి భద్రయశుం డీ | 809 |
| క. | అని యిట్లు తల్లు లందఱుఁ, దనకు హితముఁ బల్క వినుచుఁ దడయక రాముం | 810 |
| వ. | ఆసమయంబున నృపపురోహితుం డగువసిష్ఠుండు సీతాదేవిని నివారించి కై | 811 |
వసిష్ఠుఁడు కైకేయిని దూఱుట
| తే. | శీల మెన్నక మగని వంచించి రామ, భద్రు నడవికిఁ బొమ్మని పలికి తాఁ బ్ర | 812 |
| ఉ. | ఆ తేఱఁ గెట్లు చొప్పడు మహాసుకుమారి పవిత్రశీల యీ | 813 |
| తే. | ఇంతి వినుము గృహస్థుల కెల్లఁ బత్ని, యాత్మ యై యుండు రామున కాత్మయైన | 814 |
| ఆ. | అట్లు గాక యామహాసాధ్వి పతిఁ గూడి, యడవి కరిగె నేని యతులసుఖము | |
