| తే. |
భర్త కెప్పుడు భవదనువర్తనంబు, కోమలి వృధాప్రయాసంబుకొఱకు నయ్యె
రమణి చూతంబుఁ ద్రుంచి నింబమును బాలుఁ, బోసి పెంచిన మధురిమ పుట్టఁగలదె.
| 772
|
| వ. |
అని కోపంబు పెంపునం బలికి వెండియు మర్మవచనంబుల ని ట్లనియె.
| 773
|
| క. |
తల్లికిని బోలె నీకును, నుల్లంబునఁ గ్రూరచింత యొప్పుచు నుండుం
గ ల్లనఁగ వలదు వేఁపకుఁ, దెల్లంబుగ విసమె కాక తీపు గలుగునే.
| 774
|
సుమంత్రుఁడు కైకేయితల్లి దురాచారంబు లుగ్గడించుట
| వ. |
అది యెట్లనినఁ దొల్లి భవజ్జనకుం డగుకేకయమహీనాథుం డొక్కయోగివలన
సకలభూతరుతార్థజ్ఞానవిషయకం బైనయొక్కవరంబు వడసి తత్ప్రభావంబున
సర్వభూతరుతంబును దదభిప్రాయంబు నెఱింగి దానం జేసి పశుపక్షిమృగాదుల
వచనం బతనికి విదితం బై యుండు నంత నొక్కనాఁ డద్ధరారమణుండు శయన
కాలంబునందు నొక్కజృంభనామకం బైనపక్షిరుతంబు విని దానియభి
ప్రాయం బెఱింగి నవ్విన నది విని మృత్యుపాశంబు నభిలషించుచు మీతల్లి
కోపించి హాసకారణం బెఱింగింపు మనిన నతండు తత్ప్రకారం బెఱింగించిన
నిప్పుడు నాకు మరణంబు సంభవించు ననిన నది వినక నీ వెట్లైన లెస్స నాకు న
వ్వుటకుం గలిగిననిమిత్తం బెఱింగింపు మని నిర్బంధించిన నన్నరవరుం డవ్వి
ధం బంతయు వరదాయకుం డగుయోగి కెఱింగించిన నతండు మోహవశం
బున నాలికిఁ జెప్పి మరణంబు నొందక దాని నిరసింపు మనిన నక్కేకయుండు
గురువచనప్రకారంబున భార్యను నిరసించి మృత్యువుం దిరస్కరించి సుఖి యై
కుబేరుండునుం బోలె యథాసుఖంబుగా విహరించె నిది మీతల్లివృత్తాంతం
బెల్లవారికిఁ దెల్లం బై యున్నయది యట్టిక్రూరచిత్తకుం బుట్టిననీకు మంచి
గుణం బేల దొరకొనుఁ దల్లియట్ల నీవును దుర్జనాచరితమార్గస్థితవై మోహంబున
మహీపతిం జంపం జూచితివి పుత్రులకుఁ దండ్రిగుణంబును బుత్రికలకుఁ దల్లి
గుణంబును నిక్కంబుగా సన్నిహితం బై యుండు నీవును దల్లిగుణం బంగీ
కరించి జనాపవాదంబున కోర్చి మహీపతిచిత్తంబుఁ గలంచెద విమ్మహీపతి సభా
మధ్యంబునం బలికినరామాభిషేకంబునకు విఘ్నంబుఁ జేసితి వేని నితని కసత్య
దోషంబు వచ్చు జ్యేష్ఠునిం బరిహరించి కనిష్ఠు నభిషిక్తునిం జేసిన రాజధర్మం
బుసకు హాని వాటిల్లు నిమ్మనుజపుంగవుండు దేవరాజసమప్రభుండును కీర్తి
రథుండును సత్యవాదియుఁ గావున నమ్మహాత్మున కపయశంబు గలుగకుండ
సత్యంబున నుద్ధరింపు మని పలికి వెండియు ని ట్లనియె.
| 775
|
సుమంత్రుఁడు కైకేయికి నీతులు దెల్పుట
| చ. |
అనఘచరిత్రుఁ డీరఘుకులాంబుధిచంద్రుఁడు రాఘవుండు కా
ననమున కేగుచుండ నుడునాథుఁడు లేనితమిస్రభంగి శో
భనరుచి దక్కి చిక్కు సెడి పాడఱి యున్నపురంబులోపల
|
|
