| తే. | వగుచు నీదేవిఁ గూడి నానాటవులను, సంచరించెదు గా కని సవినయోక్తిఁ | 691 |
| చ. | ఘనకరుణావిశేషమునఁ గాననమేదిని నున్కి నాకు ము | 692 |
| క. | అని యిట్లు సుమిత్రానం, దనుఁడు నిటలఘటితహస్తనలినుం డై ప | 693 |
రాముఁడు లక్ష్మణుని వనమునకు రావల దనుట
| తే. | స్నిగ్ధుఁడవు వరుఁడవు ధర్మశీలుఁడవు ప్రియార్హుఁడవు నీతిపరుఁడవు ప్రాణసముఁడ | 694 |
| తే. | అనఘ నీవు నాతోడఁ గాననధరిత్రి, కరుగుదెంచిన ఘోరదుఃఖార్తిఁ గ్రాగి | 695 |
| క. | అనఘా పర్జన్యునిక్రియ, ననవరతముఁ గామవృష్టి నర్థులమీఁదం | 696 |
| తే. | అనఘచరిత మహీనాథుఁడై భరతుఁడు, కైకపనుపున మాతృత్వగౌరవంబు | 697 |
| చ. | తనయునియాధిపత్యమును ధారుణినాథువశస్థితత్వముం | 698 |
| తే. | అనఘచరిత రాజానుగ్రహమున నైన, నిత్య మతిభక్తి నీయంత నీవ యైన | 699 |
| తే. | అనఘ యిట్లు మదాజ్ఞచే నతులభక్తి, నిచట మన్మాతృపూజన ముచితకరణిఁ | 700 |
లక్ష్మణుండు సయుక్తికంబుగా రాముని వేఁడుట
| మ. | అని యి ట్లారఘునేత పల్క విని నెయ్యం బొప్పఁగా లక్ష్మణుం | |
