| |
నను విషయలోలుపులఁ జ, య్యనఁ గలఁచుం గాక నియమితాత్ముల కగునే.
| 649
|
| తే. |
పిన్ననాఁ డేను గురునింట నున్నవేళఁ, దల్లిమ్రోల నొకానొకతపసివలన
విపినవాసంబు గలగుట వింటి నాఁట, నుండి యదియె కాంక్షించుచునున్నదాన.
| 650
|
| తే. |
అధిప మన మిద్దఱము విలాసార్థ మర్ధి, వేడ్క విహరించుటకు జాహ్నవీతటస్థ
విపినమున కేగుదమె యంచుఁ బెక్కుగతులఁ, బ్రీతితోడుత నిన్నుఁ బ్రార్థింపలేదె.
| 651
|
| తే. |
కాంత నేఁటికి దైవయోగమున నదియు, దొరకొనియె మాట లిం కేల పరమభక్తి
కాననంబున నీపాదకమలసేవ, సేయుచుండెద సంతుష్టచిత్త నగుచు.
| 652
|
సీత తన్ను వనమునకుఁ దోడ్కొనిపోవలయు నని నిర్బంధించుట
| వ. |
మఱియు నాకు భర్తకంటె నొండు దైవంబు లేదు గావున నట్టి దైవస్వరూ
పుండ వైననీచరణసేవావిశేషంబున విగతకల్మషనై యుభయలోకసుఖంబులం
బడిసెద నది యె ట్లనినఁ దండ్రిచేత సలిలధారాపూర్వకంబుగా దత్త యైన
యువతి యీలోకంబునఁ బతివ్రతాధర్మంబునం బ్రవర్తించె నేనియు నది పర
లోకంబునందును నతనికే దయిత యై యుండు నని బ్రాహ్మణముఖనిర్గతం బైన
వేదవాక్యంబువలన వినబడుచుండు శ్రుతిస్మృతిన్యాయంబులవలన మన కిరు
వురకు నిత్యసంబంధంబు సిద్ధం బగుచుం సదాచారసంపన్నను బతివ్రతను
స్వకీయ నైన నన్నుఁ బురంబుననుండి వనంబునకుం దోడ్కొని పోవుట కేల
యనుమతి సేయవు సమానసుఖదుఃఖ నగుచున్న నీతోడ వనంబునకుం
దోడ్కొని పొమ్ము దీని కొడంబడవేని విషాగ్నిజలంబులవలనం బ్రాణంబులు
విడిచెద నని నానావిధన్యాయానుసరణంబు లగువాక్యంబులం బ్రార్థించి
యతనిచిత్తంబు ప్రసాదాయత్తంబు గాకున్నం గనుంగొని యద్దేవి ప్రణ
యాభిమానంబుల నీషత్కోపదీఫ్తవదన యై వెండియు నిజవల్లభున కి ట్లనియె.
| 653
|
| చ. |
విను మిథిలాధినాథుఁ డతివిశ్రుతకీర్తి విదేహుఁ డైనమ
జ్జనకుఁడు పత్ని నైననను సమ్మతిఁ బ్రోవఁగఁ జాల కొంటి మై
వనమున కేగునిన్ను వినివారక లోపల స్త్రీత్వమున్ వెలిన్
ఘనపురుషారరూపమును గల్గినయల్లునిఁగాఁ దలంపఁడే.
| 654
|
| తే. |
రామ మాతండ్రి జనకుండు రమణతోడ, రూపమాత్రంబుచేతఁ బురుషుఁడ వైన
నిన్ను స్త్రీనిఁ గా నెఱుఁగక న న్నొసంగె, నెఱిఁగి యుండినఁ గని కని యేల యిచ్చు.
| 645
|
| తే. |
అసమ మాయయ్య జనకుండు నిను మహాత్ము, నల్లునిఁగఁ గొని భువనత్రయంబునందుఁ
|
|
