| |
న్భరతున కుర్వి రాజ్యమును నాకుఁ బ్రవాసముఁ గోరెఁ గోరినన్.
| 604
|
| చ. |
జనపతి సత్యవాదియును సత్యవిచారుఁడు గాన మున్ను దా
ననుమతిఁ జేసి వేడ్క మెయి నాడినవాక్యముఁ దప్పలేక నె
మ్మనమునఁ గైకపుత్రునకు మానవరాజ్యము నీఁ దలంచి న
న్వనమున నుండు పొ మ్మనె నవారణలీలఁ జతుర్దశాబ్దముల్.
| 605
|
రాముఁడు సీతకు బుద్థులు కఱపుట
| వ. |
నీచేత ననుజ్ఞాతుండ నై కాదె వనంబునకుం బోవువాఁడ నై నిన్నుఁ జూడ
వచ్చితి మఱియు భరతుని సమీపంబునం దేను నీచేత నొకానొకప్పు డైన
శ్లాఘనీయుండఁ గాను సమృద్ధియుక్తు లగుపురుషులు పరస్తవంబు సహింపం
జాలరు గావున మద్గుణంబులు భరతునిమ్రోలఁ గథ్యంబులు గావు సర్వ
ప్రకారంబుల నతనిసమీపంబున ననుకూలత్వంబున వర్తించు టిది యో
గ్యంబు నీవు బంధుసాధారణ్యంబున భరణీయవుగాని భర్తవ్యవు గావు సనాతనం
బగురాజ్యంబు తండ్రిచేత నతనికి దత్తం బయ్యెఁ గావున నతండు నరపతి
యగుటం జేసి నీచేత విశేషించి ప్రసాద్యుండై యుండుఁ బితృవచనప్రకారం
బున నేను వనంబునకుం జనియెద నావచ్చునందాఁక వ్రతోపవాసంబులు సలు
పుచుఁ గాలంబు దప్పకుండ దేవతాసపర్యలు గావించుచు నిత్యంబుఁ గౌస
ల్యాదశరథులకు నమస్కరించుచు విశేషించి మజ్జనని యగు కౌసల్య శోకసం
తాపకర్శిత గాకుండ సన్మానంబు సేయుచు స్నేహప్రణయపాలనంబుల నాకుఁ
దల్లు లందఱు నొక్కరూపు గావున నద్దేవుల కందఱకు వందనంబు లాచ
రించుచు మఱియు నాకుఁ బ్రాణతుల్యులును భ్రాతలును బుత్రసములు నగు
భరతశత్రుఘ్నులయెడ వాత్సల్యంబు నెఱపుచు విశేషించి భరతుండు
దేశకులంబులకు రాజు గావున నతనికి విప్రియంబుఁ గావింపక ప్రియవా
దిని వై యుండు మనుకూలవృత్తిచేత నాలస్యత్యాగాదులచేత నవనీపతు
లారాధితు లై ప్రనన్ను లగుదురు తద్విపర్యయంబునందుఁ గుపితు లగు
దురు గుణంబు లేనియెడఁ బుత్రుల నైనఁ బరిత్యజింతురు గుణంబు గలచోట
నన్యుల నైనం బరిగ్రహింతు రట్లు గావున నీ వీయర్థంబు మనంబున నిడికొని
ధర్మంబు దప్పకుండ భరతుని కనువర్తినిపై సత్యవ్రతపరాయణవై యొక్కని
కైన నప్రియం బొనరింపక ధర్మైకనిష్ఠవై కాలంబుఁ గడపుచు మదాగమ
నంబుఁ బ్రతీక్షించుచుఁ గౌసల్యయొద్ద నుండు మేను వనంబునకుం బోయి
వచ్చెద.
| 606
|
| క. |
అని యీవిధమునఁ బతి ప,ల్కినఁ బ్రణయమువలనఁ గోపగించినయటు లా
వనజాతనేత్ర నిజనా, థునిఁ గనుఁగొని పలికె మరల దుఃఖము గదురన్.
| 607
|
