వ. |
మఱియుఁ గేకయరాజనందని రాజసౌముఖ్యాదిప్రయోజనంబుకొఱకు సంత
తంబు మృదుమధురభాషణపరిచర్యాభక్తియోగంబుల నమ్మహీపతిచిత్తం
బెఱింగి వర్తించుచుండు నట్టిహితకామానువర్తినియు మదర్థవృద్ధ్యపేక్షిణి
యు నైనయద్దేవి వృద్ధుం డగుమహీపతియభిప్రాయం బెఱింగి సుదక్షిణ
గావున రాజునకుఁ బ్రియంబు పుట్టఁ బరమానందంబున మదభిషేకంబును
గూర్చి రంజిల్లుచున్నదని యూహించెద నట్లు గాదేనిఁ బ్రియాసహితుం డై
మహీరమణుండు మదర్థకామకరుం డైనసుమంత్రుని మత్సకాశంబునకుఁ
బుచ్చునే మదర్థైకప్రయోజనుం డగుసుమంత్రుండు చనుదెంచుటం జేసి
రాజాంతఃపురంబునందు మదర్థైకప్రయోజనం బైనపర్యాలోచనంబు ప్రవ
ర్తించుచున్నది సందియంబు లేదు మహీరమణుం డిప్పుడు నన్ను సామ్రాజ్య
పట్టభద్రునిం జేయు నమ్మహాత్మునిసదనంబునకుం బోయి వచ్చెద నిచ్చట సఖీజ
నంబులతోడం గ్రీడించుచు సుఖం బుండు మని పలికినఁ బతిసన్మానిత యగుసీత
సంతుష్టాంతరంగమృదుమధురభాషణంబుల ని ట్లనియె.
| 404
|
సీ. |
ప్రాణేశ సర్వశుభంబును నినుఁ బొందుఁ బరమేష్ఠి యలశచీపతికిఁ బోలె
నుర్వీశ్వరుఁడు నీకు యువరాజపట్టంబుఁ గట్టువాఁ డుత్తరకాలమందు
రాజసూయమహాధ్వరమున దీక్షితుఁడ వై యజినంబుఁ దాల్చి మహాభూతి
పటుకురంగవిషాణపాణి యై యలరారు నినుఁ గాంచి భజియింతు నెమ్మితోడఁ
|
|
ఆ. |
బోయి రమ్మ వజ్రి పూర్వాశ శమనుండు, పరఁగ దక్షిణాశఁ బాశపాణి
పశ్చిమాశ యక్షపాలుఁ డుత్తరదిశఁ, గాతు రెపుడు నిన్నుఁ గరుణతోడ.
| 405
|
రాముండు దశరథమందిరంబునకుఁ బోవుట
వ. |
అని యిట్లు మంగళం బొసంగి పతివెంట ద్వారపర్యంతం బరుగుదెంచి సముచి
తంబుగా వీడుకొల్పిన ననుష్ఠితార్థమంగళుం డగునారఘుపుంగవుండు సీత
చేత నామంత్రణంబు వడసి గిరిగుహాముఖంబువలకు నిర్గమించుదృప్తకంఠీ
రవంబు చాడ్పున నిజమందిరంబు వెలువడి యంతఃపురద్వారంబునందు బద్ధాం
జలి యై గాచికొని యున్నలక్ష్మణుం గలిసికొని మధ్యమకక్ష్యాంతరంబునందు
వ్యాఘ్రచర్మయుక్తంబును మణిహేమవిభూషితంబును మార్తాండమండలదు
ర్నిరీక్షంబును మేఘగంభీరనిర్హ్రాదంబును గరేణుశిశుకల్పజవతురంగసంగ
తంబును నసంబాధంబును నగుసుందరస్యందనం బారోహించి దివ్యరథాధి
రూఢుం డైనసహస్రాక్షునిచందంబున నందం బగుచు మహాభ్రంబువలన నిర్గ
మించుశశాంకునిభంగి వెలుంగుచు గగనంబునందు స్వనవంతుం డైనపర్జ
న్యునిసొబగున రథనేమిఘటనసంజాతనిస్వనంబున దిగంతంబులు పూరించుచు
నానావనీపకలోకంబుమీఁదఁ దనచల్లనిచూపులు వెదచల్లుచు ఛత్రచామర
|
|