|
గమనంబున నంతఃపురంబుఁ బ్రవేశించి దశరథునకుం బాటిల్లిన దురవస్థ యె
ఱుంగనివాఁ డగుటంజేసి యెప్పటియట్ల మహీపాలునికడకుం జని సంప్రీతచే
తస్కుం డగుచు నిటలతటఘటితాంజలిపుటుండై ప్రాతఃకాలార్హంబులును
బరితోషకారణంబులు నైనవాక్యంబుల ని ట్లనియె.
| 376
|
సుమంతుఁడు దశరథుని మేలుకొలుపుట
తే. |
అధిప సంపూర్ణచంద్రోదయంబునందు, సంక్రమితతన్మనోజ్ఞతేజమున జలధి
చెలఁగి సుప్రీతుఁ డగుచు రంజిల్లఁ జేయు, కరణి రంజిల్లఁ జేయుము కరుణ మమ్ము.
| 377
|
ఉ. |
మాతలిజంభసూదనునిమాడ్కి శ్రుతు ల్పరమేష్ఠినట్ల య
బ్జాతసఖుండు చంద్రుఁడును బాయక నెప్పుడు మేదినింబలె
న్భూతలనాథ యే నినుఁ బ్రబోధితుఁ జేసెన మేలుకొమ్ము సం
జాతకుతూహలంబునఁ బ్రసన్నముఖుండవు గమ్ము నాయెడన్.
| 378
|
ఉ. |
రాజవరేణ్య మోద మలరం గృతకౌతుకమంగళుండవై
యోజ దలిర్ప రత్నరుచిరోత్తమభూషణభూషితుండవై
తేజ మెలర్ప భాస్కరుఁడు దేవనగంబున నుండి సర్వది
గ్రాజి వెలుంగ వెల్వడినకైవడి లెమ్ము ప్రసన్నమూర్తివై.
| 379
|
క. |
జననాథ పవనసోములు, దిననాథుఁ డుషర్బుధుండు దేవాధిపుఁడు
న్వననిధివిభుండు శంకరుఁ డనిశము జయ మిత్తు రతిదయామతి నీకున్.
| 380
|
సీ. |
మనుజనాయక రాత్రి చనియె సహస్రాంశుఁ డుదయించె మేల్కాంచి యుచితవిధులు
సలిపి రామాభిపేచనకార్య మొనరింప గడఁగు మరుంధతీకాంతుఁ డఖిల
సంభారములఁ గూర్చి సకలభూపురయుతుం డై నగరద్వారమందు నిలిచి
యున్న వాఁ డెల్లవా రుత్సవశ్రీదర్శనోత్సాహులై కూడి యున్నవారు
|
|
ఆ. |
చందురుండు లేని శర్వరికరణిఁ గా, పరియు లేని పసులపగిది గిబ్బ
లేని మొదవుభంగి నై నీవు లేని వీ, డొనర వేడ్క సేయకున్న దిపుడు.
| 381
|
వ. |
అని పలికిన నతనిస్తుతివచనంబు లాకర్ణించి క్రమ్మఱ నమ్మహీపతి శోకమూర్ఛా
పరవశుం డగుచు నెఱ్ఱనివిరితామరలం దెగడుకన్నులు విచ్చి సుమంత్రు నవలోకించి
నష్టహర్షుఁ డై కైకేయీక్రూరవచననికృత్తమర్ముండ నైననన్ను స్తుతివాక్యంబుల
|
|