| | నరుఁడు మోహవశంబున గరళయుక్త, మద్యమును గ్రోలి దుఃఖించుమాడ్కి నబల. | 329 |
| క. | వనమున లబ్ధుఁడు గీతి, ధ్వనిచే మృగమును గడంగి వంచించినచా | 330 |
| తే. | ఎంతపాపాత్ముఁ డీనృపుఁ డిపుడు గ్రామ్య, సుఖముకొఱకుఁ గుమారుని సూరిసుతుని | 331 |
| వ. | దుష్టచారిణీ వరదానవిషయంబునందు రాముండు జటాజినచీరధారియై ముని | 332 |
| క. | బాలుం డేకాంతంబునఁ, గాలాహిని ముట్టినట్లు గానక జడతన్ | 333 |
| ఉ. | కాంతకుఁ బ్రీతి సేయ ననుకంప దలంపక రాముని న్వనా | 334 |
| తే. | రమణి సువ్రతబ్రహ్మచర్యములచేత, గురులచేతను నృపధర్మపరులచేత | 335 |
| క. | వనమునకుఁ బొమ్ము సుత నీ, వనినంతనె యట్లుగాక యని శీఘ్రమునం | 336 |
| క. | తనయా నీ విపుడు వనం, బునకుం బొ మ్మనుచుఁ బల్కఁ బో నని నాతో | 337 |
| తే. | పాపచారిణి పరిశుద్ధభావుఁ డగుట, రామభద్రుండు నాయభిప్రాయ మించు | 338 |
| వ. | మఱియు మహాత్ముం డగురాముండు వనంబునకుం జనిన సర్వలోకధిక్కా | |
