| వ. |
అని బహుప్రకారంబుల నమ్మంథర తననేర్పుకొలంది వ్యాపాదంబునందుఁ
జిత్తంబు తగులువడునట్లు బోధించిన నక్కైకేయి యెట్టకేలకు నీయకొని
క్రోధానలజ్వలితవదన యై నిట్టూర్పు నిగిడించి క్రమ్మఱ నక్కుబ్జ కి ట్లనియె.
| 217
|
| చ. |
అనుపమబుద్ధి నీకఱపినట్టులె రాము నరణ్యభూమికిం
బనిపెద మత్కుమారునకుఁ బట్టముఁ గట్టుతెఱం గొనర్చెదన్
మనమున దీనికిం దగినమంచియుపాయముఁ జూచి చెప్పు మీ
వనిన మదిన్ ముదం బలర నప్పరిచారిక పల్కెఁ గ్రమ్మఱన్.
| 218
|
| ఉ. |
ఓయెలనాగ నీదుతల పొప్పిద మయ్యె వసుంధరాసుతా
నాయకుఁ డుగ్రసత్త్వభయదాటవియందుఁ జరింప నీసుతుం
డాయతరాజ్యవైభవసమంచితుఁ డై తనరారు నట్టినూ
పాయముఁ జెప్పెదన్ విను మపారసుధీరచనాధురీణ వై.
| 219
|
మంథర కైకకు రామవివాసన భరతాభిషేచనముల నుపాయం బెఱింగించుట
| వ. |
దేవీ నీచేత బహుప్రకారంబుల నుచ్యమానం బైనయాత్మప్రయోజనంబు
నావలన వినం గోరితివి దీనికిం దగినయుపాయంబు నీ వెఱుంగక యడిగితివో
యెఱింగి ప్రకటంబు గానీక మనంబున నిడుకొని యడిగితివో యెఱుఁగరాదు
నాచేతఁ బలుకంబడినదాని విన నభిలాషం బగునేని యెఱింగించెద దాని
నాకర్ణించి యవ్వల విమర్శింపు మని పలికిన నమ్మంథరావాక్యంబు విని
యక్కైకేయి స్వాస్తీర్ణం బైనశయనంబుననుండి యొక్కింత లేచి మంథర
కి ట్లనియె.
| 220
|
| ఆ. |
ముదిత యేయుపాయమున మత్కుమారుండు, రాజ్య మధిగమించు రామభద్రుఁ
డడవి కిప్పు డరుగు నట్టియుపాయంబు, జెప్పు మీవు తడవు సేయ నేల.
| 221
|
| క. |
అని పలికిన నమ్మంథర, ఘనతరరామాభిషేకకార్యవిఘాతం
బొనరించుచుఁ గైకేయిం, గనుఁగొని యి ట్లనియె మరలఁ గడుహర్షమునన్.
| 222
|
| వ. |
దేవీ తొల్లి దేవాసురసంగ్రామంబునఁ బురందరాదిబృందారకులు రాక్షసుల
కోడి పోడిమి సెడి నీమగనిం దమకుఁ దోడుపడుమని ప్రార్థించిన నతండు నిన్నుం
దనకు బాసటగాఁ గొని రాజర్షిసమేతుండై దక్షిణదిశకుం జని దండకార
ణ్యంబుఁ బ్రవేశించి యందు వైజయంతం బనుపురంబున కధివిభుం డైన
తిమిధ్వజుం డగుశంబరుం డనుమహారాక్షసుని మహామాయునిం దాఁకి వీఁక
శరాసారఘోరంబుగాఁ బోరి పోరి ప్రొద్దు గ్రుంకినఁ దదీయశూలాభిసంజాతక్ష
తవేదనాపనోదనార్థంబు నిదురించి యుండ నప్పు డప్పూర్వగీర్వాణులు నిశా
సమయంబున సుప్తులైనవారి నందఱ నానావిధప్రహరణంబులం బ్రహరించిన
|
|
