| |
ముండు మొదట నేలుట కర్హుండై యుండ భరతున కెట్లు రాజ్యశంక గలుగున
ని యంటివేని వివేకశాలియు క్షత్రచారిత్రంబునందుఁ బ్రాజ్ఞుండును గాలోచిత
కర్తవ్యార్థకారియు నైన రామునివలన నయ్యెడు భావ్యనర్థకరణభయంబు
వలనఁ బూర్వోక్తవై శారద్యాదిరహితుం డైనభవత్పుత్రు నుద్దేశించి పరితపించు
చున్నదాన నని యిత్తెఱంగున భరతునకు రాజ్యనాధారణ్యం బుగ్గడించి
వెండియు గౌసల్యకుం గల సౌభాగ్యప్రసంగంబునఁ గైకకు నీర్ష్యోత్పాదనంబుఁ
జేయుతలంపున ని ట్లనియె.
| 190
|
| ఉ. |
ఎల్లి సమస్తబంధుజను లెంతయు మెచ్చఁగఁ బుష్యయోగమం
దల్లన ధారుణీసురకులాఢ్యులచే నభిషిక్తుఁ డై మహీ
వల్లభు లెల్ల మ్రొక్కు లిడ వారక గద్దెయ నున్న జానకీ
వల్లభుఁ జూచి మోదమున వాలఁగ నీసవ తేమి నోఁచెనో.
| 191
|
| తే. |
పగతు లెల్లను నిర్జింపఁ బడిరి కాన, నధిక విశ్రుతి సంప్రీతి నలరి యున్న
నీసపత్నికి దాసి వై నెనరు పుట్టఁ, బనులు సేయంగ వలసె నీ కనిశ మబల.
| 192
|
| క. |
ఏ మెల్ల నిన్ను వీడ్కొని, రామజననిఁ గొలిచి యునికి ప్రాప్తించెఁ దగన్
రామునకు నీకుమారుం, డోమహిళా ప్రేష్యభావ మొందఁగ వలసెన్.
| 193
|
| క. |
భరతునిగృహమున నీస్నుష, లరుదారఁగ నప్రహృష్ట లై వర్తింపం
బరికించి రామయువతులు, గర మానందంబు నొంది కన్గొనవలసెన్.
| 194
|
| వ. |
అని యిట్లు పాపవ్యవసాయంబునందుఁ జిత్తంబు తగులువడునట్లు బోధించు
పరిచారిక నవలోకించి రామునియందు నన్నివిష్టంబు లగుసద్గుణంబు లభివ
ర్ణింప నుపక్రమించి కైక యి ట్లనియె.
| 195
|
కైక మంథరకు రామునిసద్గుణంబులఁ దెల్పుట
| మ. |
గురుదాంతుండు కృతజ్ఞుఁ డార్తిహరుఁ డక్రూరుండు ధర్తజ్ఞుఁడుం
గరుణోదారుఁడు సత్యవాది శుచియుం గాకుత్స్థవంశేంద్రుఁ డా
ధరణీజాపతి యాజి కగ్రసుతుఁ డై తాఁ బుట్టెఁ గానన్ ధరం
బరిపాలింప నతండె యర్హుఁడు జగత్ప్రఖ్యాతనీతిం జెలీ.
| 196
|
| క. |
అనుజుల భృత్యుల బంధుల, ననవరతముఁ దండ్రి వోలె నారసి ప్రోచున్
మనరాముఁ డతనియభిషే, చనమునకు న్వగవఁ దగునె సకియా నీకున్.
| 197
|
| క. |
అవనిసుతావిభుఁ డేలీన, యవల మహీచక్ర మెల్ల నస్మత్తనయుం
డువిదా పాలింపఁ గలం, డు విచారము దక్కి యూఱడుము నీ వింకన్.
| 198
|
| క. |
ఎడఁబడక విూఁద భరతుఁడు, పుడమికి ఱేఁ డగుచు నుంట బుద్ధిఁ దలఁప కి
ప్పుడు రామాభ్యుదయమునకుఁ, బడఁతీ యిప్పగిది నడలుపడ నేటి కిటన్.
| 199
|
| క. |
జనకతనయాకళత్రుం, డనిశము నిజజననికంటె నతిశయభక్తిన్
ననుఁ జేరి కొలుచుఁ గావున, మనభరతునికంటె నతఁడు మాన్యుఁడు నాకున్.
| 200
|
