| |
దనదుతమ్ములయెడఁ జేర్పఁ దగినకరుణ, మనయెడలఁ జేర్చు నినుమడి ననుదినంబు.
| 162
|
| తే. |
ఎవ్వనిప్రసాదమున ధాత్రి కిపుడు సమభి, షిక్తుఁ డగురామవిభుని వీక్షింపఁ గలిగె
నట్టిపుణ్యుండు ధర్మాతుఁ డైనదశర, థాధిపుఁడు చిరజీవి యై యలరుఁగాక.
| 163
|
| వ. |
అని యిట్లు వొగడుపౌరులప్రశంసావచనంబులును రామాభిషేకమహోత్సవ
విలోకనకౌతుకాతిరేకంబున దిక్కులనుండి చనుదెంచి యున్నజానపదజనం
బులు సేయుహర్షనాదంబులు పరస్పరవచనాకర్ణనంబు గాకుండ నప్పురంబు
నిండి చెలంగె మఱియును.
| 164
|
| తే. |
ఆమహాధ్వని పర్వములందు దీర్ణ, రంహుఁ డగుకంధివిభునివిరావమట్ల
యావిసర్పత్ప్రజాసమూహంబుచేత, బంధురంబుగ నాలింపఁబడియె నపుడు.
| 165
|
| చ. |
సనినద మై త్రివిష్టపముచాడ్పున భాసిలునప్పురంబు త
ర్ఘనతరదివ్యవైభవముఁ గాంచుటకై చనుదెంచి యున్నభూ
జననికరంబుచేతఁ గడుసంకుల మయ్యెఁ దిమింగిలాదిజం
తునివహసంకులం బయిన తోయధిరాడుదకంబుచాడ్పునన్.
| 166
|
పురాలంకారంబుఁ జూచి మంధర యాశ్చర్యపడుట
| వ. |
ఇప్పగిది నప్పురవరంబు సకలమహోత్సవంబుల కెల్ల నాటపట్టైలై యొప్పుచుండె
నప్పూర్వదివసంబున దశరథుండు గొలువుకూటంబున నెల్లవారలు విన నెల్లి
రామాభిషేకం బని ప్రకటంబుగాఁ బలికి యంతఃపురంబునకుం జనినయనం
తరంబ కైకేయీజ్ఞాతిదాసియు నవిజ్ఞాతదేశమాతాపితృకయు నైనమంథర
యనునొక్కకుబ్జ స్వోదరపూరణార్థంబు కైకేయియొద్ద దాసకృత్యంబులు
సేయుచుండి యాసమయంబున నది యదృచ్ఛచేతఁ జంద్రసంకాశం బైన
ప్రాసాదం బారోహించి ప్రకీర్ణకుసుమోత్కరంబును వరార్హధ్వజపతాకాభి
శోభితంబును బూరితనిమ్నోన్నతప్రదేశమార్గాలంకృతంబును గృతమంగళ
ద్రవ్యకలితహస్తప్రశస్తధరణీదేవతాభినాదితంబును సుధాధవళితదేవగృహ
ద్వారబంధురంబును వేదఘోషాభినాదితంబును సర్వవాదిత్రనిర్ఘోషసన్నా
దితంబును సంప్రహృష్టజనాకీర్ణంబును సంతుష్టువరకరితురంగంబును సంప్రణర్దిత
గోవృషంబును బ్రహృష్టముదితపౌరజనసముచితధ్వజవిరాజితంబు నై యొప్పు
నప్పురంబు నవలోకించి పరమవిస్మయావిష్టచిత్తయై తత్తఱంబునఁ దన్మహోత్స
వశ్రవణజనితపరమానందరోమాంచకంచుకితశరీర యగుదానిఁ బాండురక్షౌమ
పటశోభితకటి యగుదాని సభ్యాశప్రదేశసంచారిణి యగుదాని నొక్క
|
|
