| |
న్న్యాస మొనర్చి కాశ్యపున కర్థి సమస్తధరిత్రి నిచ్చి యు
ల్లాసముతో మహేంద్రకుధరంబున కేగితి గాదె ము న్నొగిన్.
| 1315
|
| చ. |
ఇరువదియొక్కమాఱు ధరణీశుల నందఱఁ ద్రుంచి మేటి వై
పరఁగెడునీకు మౌనివర బాలుఁడు రాముఁ డనంగ నెంత యీ
సురుచిరవిగ్రహుం గనులఁ జూడక నే బ్రతుకంగఁ జాల ని
ష్ఠురగతి రామభద్రుఁ దెగఁ జూడకు నీపద మాశ్రయించెదన్.
| 1316
|
| వ. |
అని బహుప్ర కారంబుల నద్దశరథుండు ప్రార్థించిన నప్పరశురామదేవుం డతని
పలుకులయెడ ననాదరణంబుఁ జేసి రామున కి ట్లనియె.
| 1317
|
పరశురాముఁడు రఘురామునికి శైవవైష్ణవధనువులయుత్పత్తిప్రకారంబుఁ జెప్పుట
| ఉ. |
మున్ను సమస్తదేవమునిముఖ్యులు ప్రార్థన సేయ వేడ్కతోఁ
బన్నుగ విశ్వకర్మ నిరపాయముగాఁ దనశిల్పనైపుణం
బెన్నిక కెక్కఁ జేసెఁ బృథివీశ్వర చాపయుగంబు మేరుభూ
భృన్నవసారము న్గుధరభిత్కఠినత్వముఁ గల్గునట్లుగన్.
| 1318
|
| ఉ. |
ఏవున వేల్పు లందఱు నహీనబలాన్విత మై తనర్చు త
చ్చాపయుగంబులోన నొకచాపము శూలి కొసంగ నయ్యప
ర్ణాపతి దానిఁ జేకొని కరంబు బలంబుఁ దలిర్ప లోకసం
తాపము నిర్జరార్తియుఁ జనం ద్రిపురంబులఁ గూల్చె నొక్కటన్.
| 1319
|
| క. |
రెండవది యైనఘనకో, దండము నన్యున కొసంగఁ దగ దని వెస నా
ఖండలముఖనిర్జరవరు, లండజగమనున కొసంగి రద్భుతభంగిన్.
| 1320
|
| ఉ. |
అంత సుపర్వు లందఱు రమాధిప శంకరదోర్బలాంతరం
బంతయుఁ జూడఁగోరి ముద మారఁగ నందొకనాఁడు భారతీ
కాంతునితోడ నత్తెఱఁగు గ్రక్కునఁ దెల్పిన నప్పితామహుం
డెంతయుఁ గల్గఁ జేసెఁ బరమేశరమేశులకు న్విరోధమున్.
| 1321
|
| వ. |
ఇట్లు జాతరోషు లై యప్పురాణపురుషు లిరువురు కోదండంబులు గొని పర
స్పరజయకాంక్షలం దలపడిన నయ్యిద్దఱకు ఘోరం బైనసంగ్రామం బయ్యె
నప్పుడు.
| 1322
|
| క. |
హుంకారంబున వెస మఱి, శంకరుఁ డటు ధనువుతోడ స్తంభితుఁ డయ్యె
న్బంకజభవాదిసురు లా, వంకకుఁ జనుదెంచి వారి రావించి రొగిన్.
| 1323
|
| తే. |
అనిమిషులచేతఁ బ్రార్థితు లై పినాక, చక్రపాణులు జగములు సంతసింప
బోరు సాలించి తమలోనఁ బొందుఁ జేసి, చనిరి ముదమున నాత్మీయసదనములకు.
| 1324
|
| తే. |
అంతఁ బరమేష్ఠివాసవాద్యమరవరులు, శంభుసత్త్వంబుకంటే నీచక్రిసత్త్వ
|
|
