Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/267

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

అనిన జనకుఁ డప్పలుకులు, విని విస్మయ మొంది వింటివిధ మెల్లను గ్ర
క్కునఁ జెప్పఁ బూని యిట్లనె, మునినాథునితోడ నపుడు ముద మొదవంగన్.

1176


తే.

అనఘ మద్వంశకూటస్థుఁ డైననిమికి, నాఱవతరంబువాఁడు మహాభుజుండు
దేవరాతుండు గలఁ డాధరావిభునకు, నమరు లొసఁగికి చాపంబు న్యాసఫణితి.

1177


సీ.

అనఘాత్మ మును దక్షయాగవిధ్వంసనకాలంబునందు శంకరుఁడు గినిసి
విల్లు సజ్యముఁ జేసి వేల్పుల నందఱ నటు సూచి భాగార్థినైన నాకుఁ
గర మర్థి భాగంబుఁ గల్పింపరైతిరి గాన మీయుత్తమాంగములు దునిమి
వైచెద నని యిట్లు పటురోషమునఁ బల్క విని సురలందఱు భీతి నొంది


తే.

కరములు మొగిడ్చి ప్రార్థింప హరుఁడు కోప, మంతయును వీడి సంప్రీతుఁ డగుచుఁ గరుణ
మీఱ నీచాపరత్నంబు వారికిచ్చె, నిచ్చినఁ బ్రతిగ్రహించి సంహృష్టు లగుచు.

1178


క.

మెచ్చుగ దేవత లండఱు, నచ్చుపడఁగ న్యాసరూప మగునాధనువుం
జెచ్చెర మత్పూర్వకునకు, నిచ్చిరి వాత్సల్య మలర నినసమతేజా.

1179


క.

అదిమొదలుగ మాయింటం, గొదువ పడక యుండఁ బూజఁ గొనుచు శుభదమై
పొదలుచునున్నది యావిలు, త్రిదశాలయమందరక్షితిధరసదృశమై.

1180


సీ.

కౌశిక యేను యాగము సేయఁగాఁ బూని గురుబుద్ధి భూశుద్ధికొఱకుఁ బుడమి
గడఁగి దున్నింప నాఁగటిచాలులో నద్భుతంబుగా నొక్కమందసము వొడమె
దడయక దాని ముద్రాభంగ మొనరింప రాకానిశాకరురేకవోలె
జలదంబు నెడఁబాసి జగతికి వచ్చిన మెఱుఁగారుక్రొక్కారుమెఱుఁగువోలె


తే.

నొక్కకన్నియ దోఁచె నం దక్కజముగ, దానిఁ జేకొని యేను సంతస మెలర్ప
సీత యను పేరుపెట్టి యాచిన్నికూన, నబ్బురంబుగఁ బెంచితి ననుదినంబు.

1181


వ.

ఇట్లు దినదినప్రవర్ధమాన యైనయక్కన్య యయోనిజ గావున వీర్యశుల్క
యనం బరఁగె నాసమయంబునఁ జారులక్షణలక్షితయు ననన్యసామాన్యలావ
ణ్యయు దేవతారూపిణియు వీర్యశుల్కయు నైనమత్కుమారిం బెండ్లియాడ
సమందానందంబున ధరణీపురందరనందను లెందఱేనియుం జనుదెంచి తమ
తమబిరుదాంకంబులు వక్కాణించి కన్య ని మ్మని యడిగిన వారలకెల్లఁ బ్రత్యు
త్తరంబుగా నే నిట్లంటి.

1182


ఉ.

కన్నియ వీర్యశుల్క యటు గావున నీఁ దగ దిప్పు డూరకే