| |
వరగంధర్వులు పాడిరి, యరుదారఁగ మేనకాదు లాడిరి వరుసన్.
| 964
|
| తే. |
అప్పు డచటికి సురసిద్ధు లమరమునులు, గరుడగంధర్వకిన్నరు లరుగుదెంచి
రాఘవు ననేకభంగులఁ బ్రస్తుతించి, యలయహల్యను బూజించి రతిముదమున.
| 965
|
| తే. |
అంతలో గౌతముం డట కరుగుదెంచి, పొలుపు మీఱంగ రాముని బూజ చేసి
ఘనతపోబలపరిశుద్ధగాత్రి యైన, వెలఁదితోఁ గూడి తపముఁ గావించుచుండె.
| 966
|
విశ్వామిత్రుఁడు రామలక్ష్మణసహితుఁడై జనకుని యజ్ఞవాటంబుఁ జేరుట
| వ. |
అంత నారాముండు లక్ష్మణసహాయుం డై విశ్వామిత్రునిం గూడి యప్పుణ్యాశ్ర
మంబుఁ బాసి యీశాన్యదిగ్భాగంబుఁ బట్టి యొక్కింతదూరం బరిగి పావనం
బైనజనకునియజ్ఞవాటంబుఁ జేరి మునిశార్దూలుం డైనవిశ్వామిత్రు నవలోకించి
యి ట్లనియె.
| 967
|
| చ. |
అనఘ మహాత్ముఁ డైనజనకాధిపుయజ్ఞసమృద్ధి సాధ్వి యై
తనరెడు పుణ్యమూర్తు లతిధన్యులు వేదషడంగపారగుల్
దినకరతేజులున్ సకలదేశనివాసులు సత్తపఃపరా
యణు లగుబ్రాహ్మణుల్ బహుసహస్రము లిచ్చట నున్నవా రొగిన్.
| 968
|
| క. |
శకటీశతసంకుల మై, ప్రకటితమునినిలయరాజి రాజిల్లెడు నిం
దొకచోట మనకు వాసం, బకలుషధిషణా విధింపుఁ డనుపమభంగిన్.
| 969
|
| క. |
అన విని విశ్వామిత్రుఁడు, ఘనతరసలిలాయుతంబు గమనీయతరం
బనుపమము వివిక్తం బగు, ఘనదేశమునందు వసతిఁ గావించె రహిన్.
| 970
|
| సీ. |
జనకుండు గాధిపుత్రునిరాక విని శీఘ్రమున శతానందుని ము న్నిడుకొని
ఋత్విజుల్ గొందఱు ప్రీతితో నర్ఘ్యంబుఁ బాద్యంబుఁ గొని వెంటఁ బరఁగుదేర
వినయముతో నెదుర్కొని సమంత్రకముగా నర్ఘ్యంబు విమలపాద్యం బొసంగె
జనకుం డొసంగుపూజన మంతయు గ్రహించి హవనిరామయముఁ దచ్ఛివము నరసి
|
|
| తే. |
కూర్మి మెఱయ శతానందుఁ గుశల మడిగి, ప్రీతిఁ బూజించినట్టి ఋత్విజులసేమ
మది విచారించి పిదప వా రడుగఁ దనదు, కుశల మంతయు నెఱిఁగించెఁ గుశికసుతుఁడు.
| 971
|
| వ. |
ఇట్లు పరస్పరనివేదితకుశలవృత్తాంతు లయినయనంతరంబ జనకమహీనాథుండు
గాధేయు నవలోకించి మహాత్మా యీయాసనంబులయందు మునిసమేతంబుగా
నాసీనుండవు గమ్మని ప్రార్థించిన నమ్మనిపుంగవుండు జనకోక్తప్రకారంబున నుచి
తాసనంబున నాసీనుం డయ్యెఁ దక్కినమునులు యథార్హపీఠంబులయందాసీ
ను లై రంత జనకుండు విశ్వామిత్రునియనుమతంబున సకలమంత్రిబాంధవసహి
తంబుగా నర్హపీఠమున నాసీనుండై యమ్మహాత్మున కి ట్లనియె.
| 972
|
| సీ. |
నేఁడుగా నా కనిందితయజ్ఞఫలవృద్ధి సఫలించె మీరాక సంయమీంద్ర
|
|
