| | జలరుహగర్భసమానున, కలచూళికి ఫాలకీలితాంజలి యగుచున్. | 690 |
| వ. | మహాత్మా యేను బుత్రార్థినియై మిము భజించితి నే నింతకు ము న్నపతినై యి | 691 |
| క. | వరుని ప్రసాదంబున న, త్తరుణులు కుబ్జత్వ ముడిగి తత్క్షణమె మనో | 692 |
| ఆ. | వీతకుబ్జభావ లై తారకలమాడ్కి, వెలుఁగుచున్నసుతలఁ గలయఁ జూచి | 693 |
| చ. | తనయల నల్లుని న్బహువిధంబులఁ గామితముల్ ఘటించి మిం | 694 |
| క. | తనయునిఁ గోడండ్రను గనుఁ, గొని సోమద హర్ష మొంది కుశనాభమహీం | 695 |
| వ. | ఇట్లు బ్రహ్మదత్తుండు గాంపిల్యానగరంబుఁ బ్రవేశించి పత్నీసహితుండై శక్రుండు | 696 |
| తే. | అంతఁ గుశనాభరాజు పుత్రార్థ మొక్క, యిష్టిఁ గావింప నాపృథివీశుకడకుఁ | 697 |
| క. | తనయా నీకు సమానుఁడు, తనయుఁడు గాధి యనువాఁడు ధార్మికుఁడు యశో | 698 |
| క. | అని పలికి కుశుఁడు ముదమునఁ, దనయుని నాశీర్వదించి తపనునిచందం | 699 |
| ఉ. | అంతటఁ గొంతకాలమున కద్భుతతేజుఁడు పుత్రుఁ డామహీ | |
