Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/207

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


కన్నుల నశ్రుబిందువులు గాఱఁగ నేడ్చెద రేల మీరు మా
కున్నది యున్నయట్లు రయ మొప్పఁగఁ జెప్పుఁడు దాఁచ నేటికిన్.

679


తే.

అని యడిగి దీర్ఘనిశ్వాస మడర నూర, కున్నజనకునిఁ గాంచి యయ్యువతు లెల్ల
చరణములు ముందలలు సోఁక సాగి మ్రొక్కి, హస్తములు మోడ్చి యి ట్లని రడలు గదుర.

680


మ.

మనయుద్యానవనంబునందు విహరింపన్ దుర్మదుం డై ప్రభం
జనుఁ డచ్చోటికి నేగుదెంచి యశుభాచారస్థుఁ డై ధర్మమా
ర్గనిరూఢస్థితి వీడి రాగవశుఁ డై కామాస్త్రసంవిద్ధుఁ డై
తనకుం బత్నులు గం డటంచు మము వీతన్యాయుఁ డై వేడినన్.

681


తే.

వెలఁదులు స్వతంత్రులే ధర్మవిధి యెఱుఁగవె, కోర్కె గలదేని నీవు మద్గురుని నడుగు
మానవేంద్రుఁడు నీ కిచ్చెనేని ప్రీతి, నిను వరించెద మిందఱ మనఘచరిత.

682


క.

అని యేము పలుక విన క, య్యనిలుఁడు గోపించి చిత్త మలమటఁ జెందం
బనిగొని మదంగములు గ్ర, క్కునఁ గుదియం బట్టి మమ్మఁ గుబ్జలఁ జేసెన్.

683


వ.

అని విన్నవించిన విని పరమధార్మికుం డైనకుశనాభుండు గన్యాశతంబున కి ట్ల
నియె.

684


సీ.

ఆత్మజలార మీ రైకమత్యము నొంది వంశధర్మస్థితి వదలకుండ
సైరణఁ గావించి చనుదెంచితిరి క్షమావంతుల కేమి గొఱంత లేదు
లోకత్రయమునందు మీకుఁ బోలిన తాల్మి పరికింప మఱియు నెవ్వరికి లేదు
సురలయందైన దుష్కర మిట్టిశాంతంబు పురుషుల కైనఁ బూఁబోండ్ల కైన


ఆ.

క్షమయె భూషణంబు క్షమయె దానంబు య, జ్ఞంబు సత్య మార్జవంబు యశము
తపము శీల మధికధర్మంబు క్షమయందె, నిలిచి యుండుఁ జూడ నిఖిలజగము.

685


క.

అని పలికి సుతలఁ బోవం, బనిచి మహీవిభుఁడు మంత్రిబాంధవయుతుఁ డై
తనయల నెవ్వరి కిచ్చెద, ననుచు విచారించుచుండ నాసమయమునన్.

686


చ.

ఘనుఁడు జితేంద్రియుండు విధికల్పుఁ డనల్పతపుండు చూళి నాఁ
దనరుతపస్వి బ్రాహ్మసముదగ్రతపం బొనరించుచుండఁగా
ననిమిషలోకకాంత యగునట్టిది యూర్మిళముద్దుకూఁతు రా
ననజితసోమ సోమద యనం దగుయచ్చరమిన్న చెచ్చెరన్.

687


క.

మునివంశవార్ధిచంద్రునిఁ, గనఁ జని తచ్చరణములకు ఘనతరభక్తి
న్వినతి యొసరించి నిత్యం, బును సేవ యొనర్చుచుండెఁ బుత్రార్థిని యై.

688


తే.

అంతఁ గొంతకాలంబున కమ్మునీంద్రుఁ, డాత్మసంతుష్టుఁ డై మెచ్చి యన్నెలంతఁ
జూచి నీ కిష్ట మెద్దియో సుదతి దాని, నడుగు మిచ్చెద ననిన నప్పడఁతి యలరి.

689


క.

పలుకుల నమృతపుసోనలు, చిలుకఁగ మధురస్వరంబుచే ని ట్లనియెన్