| |
యజ్ఞఫలంబునుఁగా సంభావించుచుఁ దనగృహంబున నిడికొని నిత్యంబును
గంధపుష్పధూపదీపంబులచేత నర్పించుచు ధనురుత్సవంబునందుఁ బ్రాధా
న్యంబునఁ బూజించుచున్నవాఁ డని పలికిన నవ్విశ్వామిత్రుండు రామలక్ష్మ
ణులం దోడ్కొని మునిసహితుం డై యాసిద్ధాశ్రమంబు విడిచి జాహ్న
వీనదియుత్తరతీరంబున నున్నహిమవంతంబునకుం జనియెద మీకు స్వస్తి
యగుం గాక యని యచ్చటి వనదేవతలకుం జెప్పి యప్పుడు కదలి యయ్యా
శ్రమంబునకుఁ బ్రదక్షిణంబుగాఁ దిరిగి యుత్తరాభిముఖుం డై మిథిలానగర
మార్గంబుఁ బట్టి చనియె నప్పు డమ్మహనీయాశ్రమంబున నున్న బ్రహ్మవాదులైన
మహర్షులయగ్నహోత్రసంభారంబులచేతఁ బరిపూర్ణం బైనశకటీశతమాత్రం
బమ్మహాత్ముని వెనుకొని యరిగె మఱియు నయ్యాశ్రమంబునంగల మృగపక్షిగణం
బులు భక్త్యతిశయంబున నవ్విశ్వామిత్రునివెంటం గొండొకదూరం బరిగి యతని
చేత ననుజ్ఞ వడసి మరలి నిజనివాసంబులకుం జనియె నంత గాధీనందనుండు
గొంతదూరంబు సని సూర్యుండు గ్రుంకువేళకు మునిసహితంబుగా శోణనదీ
సమీపంబుఁ జేరి యన్నదీపుణ్యతీర్థంబులం గ్రుంకి యగ్నిసమారాధనంబుఁ జేసి
విశ్వామిత్రుండు దత్తీరవనంబున నివసించె నంత రాముండు లక్ష్మణసమేతుం
బుగా సంధ్య నుపాసించి మునుల నభివాదనంబుఁ జేసి మునిసభామధ్యంబున
విశ్వామిత్రున కభిముఖంబుగా సుఖోపవిష్టుం డై మృదుమధురవాక్యంబున నమ్మ
హాత్మున కి ట్లనియె.
| 649
|
విశ్వామిత్రుఁడు రామలక్ష్మణులకుఁ దనదువంశక్రమంబుఁ దెల్పుట
| తే. |
అనఘ యీదేశ మతిరమ్య మై తనర్చె, మంజులవనాంతజాతసంపదలచేత
ననిక మేపుణ్యుఁడు వసించునట్టి నెలవు, దీనివిధ మెల్లఁ గృపతోడఁ దెలియఁ జెపుమ.
| 650
|
| క. |
అని యడిగిన గాధేయుఁడు, దనమనమునఁ బొంగి రాజతనయునితోఁ ద
ద్ఘనదేశక్రమ మెల్లను, వినిపింపఁ దొడంగె వాక్ప్రవీణత మెఱయన్.
| 651
|
| తే. |
దశరథకుమార బ్రహ్మకుఁ గుశుఁ డనంగ, నొక్కతనయుండు గలఁడు గుణోత్తరుండు
నిత్యధర్మజ్ఞతావ్రతనియతిమహిమ, నలరె నాతండు రెండవనలువకరణి.
| 652
|
| శా. |
ఆపుణ్యుండు విదర్భరాజనుత నుద్యత్ప్రతితోఁ బెండ్లి యై
యాపద్మాననయందు నందనుల సారాచారులం ధీరుల
న్భూపాలోత్తములన్ గుణోత్తరుల సంపూర్ణప్రభావాఢ్యులన్
శ్రీపుత్రాకృతుల న్సుధీరతులఁ గాంచె న్నల్వుర న్వేడుకన్.
| 653
|
| తే. |
నరవర కుశాంబుఁ డనఁ గుశనాభుఁ డనఁగ, వసు వన నధూర్తరజుఁ డన వఱలువారు
వారిజవనప్రియాభులై వాలువారు, వాసవసమానులై క్రాలువారు వారు.
| 654
|
