| |
వే వధియించి గోవులకు విష్టపపఙ్క్తికి విప్రకోటికిన్
ధీవర మేలుఁ జేసి జగతిన్ మహనీయయశంబుఁ గాంచెదన్.
| 561
|
శ్రీరాముఁడు తాటకను సంహరించుట
| వ. |
అని పలికి యరిందముం దగురాముండు మహనీయశరాసనంబు లీలం గేల
నందుకొని ముష్టి నలవరించి తీవ్రంబుగా గుణప్రణాదంబుఁ జేసిన.
| 562
|
| శా. |
ఘోరం బైనతదీయనాదము కులక్షోణీధ్రభాస్వద్గుహా
ద్వారోద్యత్ప్రతిశబ్దమున్ దళితదిగ్దంతావళాఘోషమున్
దోరంబై కుహరంబు నిండఁ బరవం దోడ్తో నభోభూదిశా
పారావారవిహారజంతువులు విభ్రాంతాత్ము లై రందఱున్.
| 563
|
| క. |
ఆరావము వీనులకుఁ గ, ఠోరం బై యురమునకుఁ బటుహ్రాదిని యై
కారింప మదవిఘూర్ణిత, ఘోరానన యగుచు యక్షి క్రోధవివశ యై.
| 564
|
| మ. |
ఎలమిం బాదయుగాహతిన్ క్షితితలం బిట్టట్టు నఱ్ఱాడఁగాఁ
బ్రళయాబ్దంబువిధంబునన్ భయదశుంభద్భూరిగర్జాధ్వనుల్
సెలఁగన్ మౌర్వినినాద మెందుఁ బొడమెన్ శీఘ్రంబ యచ్చోటికిన్
గులశైలాకృతి నేగుదెంచెఁ గనులన్ ఘోరాగ్నికీలల్ పడన్.
| 565
|
| ఉ. |
భూరినిశాతఖడ్గములపోలిక నొప్పుమహోగ్రదంష్ట్రలున్
దారుణభంగి నూతులవిధంబునఁ గ్రాలెడువృత్తనేత్రముల్
ఘోరనినాదముల్ సెలఁగఁ గోపమునన్ దనపైకి వచ్చుదు
శ్చారిణి యక్షిఁ జూచి రఘుచంద్రుఁడు లక్ష్మణుతోడ ని ట్లనున్.
| 566
|
| క. |
కనుఁగొంటె లక్ష్మణా యీ, దనుజిని ఘోరమగుమేనుఁ దప్పక దీనిన్
ఘనభీషణవక్త్రను గనుఁ, గొనినంతనె యలఁతివారిగుండె లవియవే.
| 567
|
| |
గఱితం జంపుట పాడిగాదు జగముల్ గైవారముల్ సేయ భీ
కరఖడ్గంబున దీనిముక్కు సెవులన్ ఖండించి తోడ్తోడ దు
ర్భరసత్త్వంబును దేజమున్ గతియు శౌర్యంబున్ హరింతున్ దివా
కరవంశోత్తమ చూడు మిప్పుడు సమగ్రం బైనమద్వీర్యమున్.
| 568
|
| వ. |
అని రాముండు పల్కుచుండ నప్పుడు నిశాటి యగుతాటక గ్రోధమూర్ఛిత
యై యాటోపంబున భుజంబు లెత్తి గర్జించుచు నారఘుపుంగవుని డాయ వచ్చె
నత్తెఱంగు విలోకించి బ్రహ్మర్షిపుంగవుం డగువిశ్వామిత్రుండు దానిహుంకారం
బున నదల్చి రాఘవులకు స్వస్తియగుఁ గాక విజయంబు గల్గుంగాక యని పల్కె
నంత నయ్యక్షి యక్షీణబలంబున సాంద్రరజోవృష్టి ఘోరంబుగా నారాఘ
వులం బొదివి యొక్కముహూర్తంబు నిరంతరరజోమేఘంబున దెగడుపఱచి
పదంపడి మాయఁ బన్ని నీరంధ్రంబు నాశిలావర్షంబుఁ గురిసినం గోపించి.
| 569
|
| క. |
రాముఁడు శరవర్షంబున, భీమశిలావృష్టి మాన్చి పృథుకాండములన్
|
|
