Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/184

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బొచ్చెము లాడ రన్వయ మపుణ్యముఁ జేసితి వేమి చెప్పుదున్.

488


శా.

ఎంతో గౌరవ మింత యయ్యె నయితే నేమాయెఁ గానిమ్ము మా
కింతే చాలుఁ గొఱంత యేమి పను లిం కేరీతిచే నైన నొ
క్కిం తైనం దుది ముట్టవే పలుకు లిం కేలా మృషావాది వై
సంతోషంబున నుండు మీవు సుఖి యై క్ష్మానాథ యేఁ బోయెదన్.

489


వ.

అని పలికిన నవ్విశ్వామిత్రుని దుర్నివారక్రోధరసోదీర్ణం బైనరూపలక్షణం
బుపలక్షించి.

490


క.

ధర దిరిగెం గులశైలము, లొరగెన్ దిగ్భిత్తు లడరె నుడుపతి రాలెన్
శరనిధు లింకెన్ భూతము, లఱిముఱి వడవడ వడంకె హరివరుఁ డడరెన్.

491

వషిష్ఠుఁడు రాముని విశ్వామిత్రున కొసంగు మని దశరథునకు బోధించుట

శా

అంతం గొంత వసిష్ఠుఁ డాజటిలుకోపాటోపముం జూచి లో
వంతం జింతిలి కోర్కిఁ దీర్తు నని మున్ వా క్రుచ్చి యిమ్మేదినీ
కాంతుం డీనికతంబునం దపసి శంకం జాలఁ గోపించినాఁ
డెంతో మోసము వచ్చె నంచు వెసఁ బృథ్వీశేంద్రుతో ని ట్లనున్.

492


మ.

జననాథా సుపవిత్ర మైనమనువంశంబందు జన్మించి స
జ్జనమాన్యుం డన సువ్రతుం డనఁగ సాక్షాద్ధర్మతుల్యుం డనా
వినుతప్రజ్ఞుఁ డనా మహాద్యుతి యనా విఖ్యాతి వాటించి నేఁ
డనుమానింపక వంశధర్మ మెడ సేయం బూనఁగాఁ జెల్లునే.

493


చ.

ఇనకులవర్య తాఁ దొలుత నిచ్చెద నంచు వచించి వేఁడఁ బో
యినఁ గడులోభబుద్ధిఁ దుది నీక పెనంగిన యాగపూర్తముల్
పనిచెడి పోవు నంచు మును పల్కిరి కాన నధర్మవృత్తిఁ గై
కొనక స్వధర్మ మూఁది రఘుకుంజర రామునిఁ బంపు మిత్తఱిన్.

494


తే.

అధిప యకృతాస్త్రుఁ డైనఁ గృతాస్త్రుఁ డైన, నేమి కౌశికగుప్తుఁ డై యెసఁగునట్టి
రాము వీక్షింపఁగా లేరు రాత్రిచరులు, దారుణానలగుప్తామృతమునుబోలె.

495


ఉ.

ఈమునివంశశేఖరు నహీనమహత్వము లెన్నఁ జిత్రముల్
భూమివరాగ్రగణ్యకులభూషణ పూర్వ మఖండచండవి
ష్ఠామహిమంబుచేఁ దపము సల్పి తదద్భుతశక్తియోగవి
ద్యామహిమాధికుం డనఁగ నద్భుతశీలముఁ గన్నవాఁ డిలన్.

496


మ.

ఘనుఁ డీసంయమినేత దివ్యశరశిక్షాశాలి మార్తాండవ
హ్నినిభుం డుగ్రతపంబునన్ మును భవానీనాథు మెప్పించి యా
యనచేఁ బెక్కునిశాతసాయకము లుద్యత్ప్రీతిఁ జేకొన్నవాఁ
డెనయే యీయన కెవ్వ రైన విపులాహిస్వర్గలోకంబులన్.

497


చ.

వెలయఁగ నిమ్మునిప్రభుఁడు విగ్రహవంతుఁడు ధర్మశీలుఁడున్