|
శూరుల్ దుష్టులు గామరూపధరులున్ సుందోపసుందాత్మజు
ల్మారీచుండు సుబాహుఁ డన్ సురరిపు ల్ధైర్యోద్ధతుల్ క్రవ్యభు
గ్వీరుల్ సారెకు వత్తు రాసవనమున్ విఘ్నంబు గావింపఁగన్.
| 480
|
దశరథుఁడు రాక్షసులబలంబు విని వెఱచి రామునిఁ బంప నొల్లననుట
క. |
అని పలికినమునినాథువ, చనమున్ విని యొల్లఁ బోయి జననాథుఁడు నె
మ్మనమున భీతి గదుర నా, ననమున దైన్యంబు దోఁప నమ్రుం డగుచున్.
| 481
|
వ. |
అంజలిఁ గీలించి యి ట్లనియె.
| 482
|
చ. |
మునివర రావణుం డనఁగ ము న్నసహాయతఁ బెక్కుమాఱు ల
య్యనిమిషదైత్యసంగరములందు దిగీశులతోడఁ బోరువాఁ
డనుపమవిక్రమాప్తి బిరు దందిన మేటిమగండు వానితో
నని నెదిరించి పోర దివిజాధిపముఖ్యుల కైనఁ జెల్లునే.
| 483
|
తే. |
అంతలంతటివేల్పు ల ట్లగుచు నుండ, దానవునిదేజము సహింప మౌనినాథ
మనుజులన నెంతవారలు మనుజులఁ దిను, వారి మనుజులు వధియింపఁ గోరు టెట్లు.
| 484
|
క. |
ఆరావణుండు సమరజి, తైరావణుఁ డనఁగ వినమె యాతనితోడన్
మా ఱొడ్డి సంగరంబునఁ, బోరఁగ నాతరమె మౌనిపుంగవ తలఁపన్.
| 485
|
వ. |
మఱియు సుందోపసుందనందను లగుమారీచసుబాహులు వీర్యగర్వంబున
నెవ్వరి మెచ్చక మాయాబలవిశేషంబునఁ బురందరాదిబృందారకుల లెక్క
సేయక యుక్కునం గ్రాలుచు యజ్ఞవిఘ్నకరు లై ప్రవర్తింతు రనునది జగత్ప్ర
సిద్ధంబై మ్రోయుచుండు నే నెట్టిజెట్టిజోదుల నైన బిట్టెదిరించి కట్టల్క గట్టి
తనంబుఁ జూపి యిట్లట్ల సుడి పెట్ట నోపుదుంగాని కాలాంతకయమోపము లగు
నమ్మారీచసుబాహుల నోర్వం జాల ననేకసంగ్రామంబుల నారితేఱి పేరుకొన్న
నాయట్టిశూరులకుం దీర్పరానికార్యంబు బాలుండును నకృతాస్త్రుండు నగు
రాముఁ డెత్తెఱంగునం దీర్చువాఁడు నీవు సర్వజ్ఞుండవు గురుండవు నాకు దైవ
మవు కావున మందభాగ్యుండ నైననన్నుం గరుణించి రామునియందుఁ బ్రసా
దంబు సేయుము.
| 486
|
విశ్వామిత్రుఁడు దశరథవచనంబు విని క్రుద్ధుఁ డగుట
మ. |
అని ధాత్రీవరమౌళి పల్క ముని విశ్వామిత్రుఁ డత్యాగ్రహం
బున యజ్ఞాయతనంబునందు విలసత్సూతాజ్యసిక్తాగ్నిభం
గి నితాంతద్యుతితో నుదీర్ణ మగుచున్ గెంజాయ రంజిల్లులో
చనకోణంబుల రాజుఁ జూచి పలికెన్ శస్త్రోపమానోక్తులన్.
| 487
|
ఉ. |
అచ్చుపడంగ మే మడిగి నప్పుడే లే దని పల్కు టొప్పు గా
కిచ్చెద నందుఁ బల్కి తుది నీగతి బొంకుట రాజనీతియే
రచ్చల నీవలెన్ రఘుకులంబునఁ బుట్టినరాజు లెన్నఁడుం
|
|