| |
సాధ్యవిద్యాధరాదుల సమయఁ జేసి, కన్ను గానక వర్తించుచున్నవాఁడు.
| 350
|
| చ. |
పవనుఁడు వీవ నోడె సితభానుఁడు వెన్నెల గాయ నోడె నా
రవి తపియింప నోడె జలవాసులు పొంగి చెలంగ నోడె మృ
త్యువు దలఁ జూప నోడె విభవోన్నతిఁ జూపఁగ నోడె శక్రుఁడున్
భువనభయంకరస్ఫురణఁ బొల్చుదు రంత దశాస్యధాటికిన్.
| 351
|
| చ. |
అసురులచేత బాధితుల మై పను లన్నియు మాని రేఁబవ
ల్దెస చెడి భీతిఁ జేయునది లేక తపించుచు నున్నవార మో
యసురవిరోధినందన దయాహృదయా మము నాదరించి వాఁ
డసువులకుం దొలంగి చనునట్టియుపాయముఁ జింత సేయవే.
| 352
|
| మ. |
అని యి ట్లాసురకోటి పల్క ననుకంపాయత్తచేతస్కుఁ డై
వనజాతాసనుఁ డంతఁ గొంతవడి భావంబందుఁ జింతించి య
మ్మనుజాంధఃప్రభుఁ డీల్గునట్టివిధముం బాటించి యూహించి ప
ర్వినమోదంబున వారి కి ట్లనియెఁ బ్రావృట్కాలమేఘార్భటిన్.
| 353
|
| మ. |
వినుఁ డోనిర్జరులార ము న్నతఁ డొగిం బెక్కేండ్లు న న్గూర్చి కా
ననభూమిం గడుఘోరనిష్ఠఁ దపముం గావించి మెప్పించి చ
య్యన గంధర్వవిహంగచారణమరుద్యక్షోరగశ్రేణిచే
ననిలో నాశము నొందకుండ వర మొయ్యం గొన్నవాఁ డెంతయున్.
| 354
|
| ఉ. |
కావున రావణుం గెలువఁగా సమకూడదు మీ కతండు నా
చే వర మందినాఁడు మఱచె న్నరవానరజాతిచే ననిం
జావనియవ్వరం బడుగ సభ్రముఁడై యటు గాన వాఁ డిఁకం
జేవ దలిర్చుమానవునిచేతను గాని యడంగఁ డెంతయున్.
| 355
|
| క. |
ఇంతటి పని సాధింప న, లంతులచే నగునె శరధిరాజకుమారీ
కాంతునకుఁ గాక మన కిఁక, నింత విచారం బి దేల హితమతులారా.
| 356
|
| క. |
కరుణారతు శరణాగత, భరణోచితు నఖిలభువనపాలనదీక్షా
చరణోద్ధతు దనుజాహితు, శరణముఁ గొని మనుట యొప్పు జాలఁ దలంపన్.
| 357
|
బ్రహ్మాదిదేవతలకు శ్రీనారాయణుండు పొడసూపుట
| సీ. |
బుధజనకులవనంబులు పల్లవింపఁ జేయుటఁ జేసి మాధవసూక్తి గాంచి
కొమరొప్ప నతలోకతమముఁ బాయఁగఁ జేయుకతన విధుం డన ఖ్యాతి వడసి
సాధుమానససరోజము వికసింపఁ జేయుటఁ జేసి హరి యన నొప్పు మీఱి
భూరివిశ్వంభరాభారంబు దాల్చుట వలన ననంతాఖ్యవాసి కెక్కి
|
|
| తే. |
గదయు శంఖంబు చక్రంబు గౌస్తుభంబు, లక్ష్మి నందక శ్రీవత్సలాంఛనములు
శార్ఙవనమాలికలు హైమచారుపటము, మేన దీపింప భార్గవీజాని దోఁచె.
| 359
|
