| ల్దలకొనఁ బాడి రందు సుకలస్వరముల్ సరవిం జెలంగఁగన్. | 269 |
వ. | ఇట్లు సుస్వరంబుగా గానంబుఁ జేయుచు నమ్మునిచెంత నిలిచి యతనితో ని | 270 |
క. | ధరణీసుర నీ వెవ్వఁడ, నరయఁగ నతిఘోర మీమహాగహనమునన్ | 271 |
ఆ. | అనుచు వార లడుగ నమ్మునితనయుండు, హృష్టచిత్తుఁ డై యదృష్టపూర్వ | 272 |
తే. | బ్రహ్మసముఁడు మాతండ్రి విభాండకాఖ్యుఁ, డతని కౌరసపుత్రుండ నౌదు నేను | 273 |
వ. | ఇది మదీయాశ్రమంబు మీ కందఱికి విధిపూర్వకంబుగా నతిథిసత్కారంబుఁ | 274 |
క. | మునినందనుండు వారికిఁ, బనిగొని యుచితాసనార్ఘ్యపాద్యంబులు నూ | 275 |
క. | వారంద ఱుత్సుకంబున, గౌరవమునఁ దపసిపూజఁ గైకొని మరలన్ | 276 |
ఆ. | మునికుమార నీకు ముఖ్యఫలంబులు, దివిరి కాన్క గాఁగఁ దెచ్చినార | 277 |
చ. | అని నయ మారఁ బల్కి చెలులందఱు కౌతుక ముప్పతిల్లఁగా | 278 |
వ. | అంత నక్కాంతలు మునివలని భయంబున వ్రతచర్యోపదేశంబు నతనికిం జెప్పి | 279 |
చ. | అనఘచరిత్ర తాపనకులాంబుధిపూర్ణశశాంక మీతపో | 280 |
చ. | తరుణులు నత్తపస్విని ముదంబున గ్రుచ్చి కవుంగిలించి చె | |