ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
కలలసైతము నాకయి కలువరించు
చెలియ వీ వుండ నా సిరి చెప్పనౌనె?
కన్నె! చపలత వోయె నింక ప్ర
సన్నవై నన్నాదరింపవె!
విన్నపము గొని మరుపగదె నా
చిన్న తనపు బనుల్.
సత్య మరయంగల్గి తిప్పుడు
సఖియరో నా భాగ్యవశమున
కుదుటవడె నెమ్మనము, నావగు
కోర్కు లీడేరున్.
కష్టసుఖముల నొక్కతీరై
కలుగుదానిం దృప్తి గుడుచుచు
చింత లేమియు లేక ముదమున
జెలగుదము చిరము.
బ్రతికియున్నన్నాళ్లు నొండొరు
బాయకుండగ ప్రేమసంద్రము
నీదుదము చల్లనౌచూపుల
నీశ్వరుడు చూడన్.
